Duveltjeskermis in taverne Den Uil!
In de laatste wedstrijd van de heenronde tegen BC restaurant Den Uil beleefden we letterlijk en figuurlijk een topdag uit onze clubgeschiedenis. 0-4 winst en 34,60 punten, een evenaring van het clubrecord van 22/10/2012 (tegen BC St Margaretha 3).
Rene (15) zette ons op het juiste spoor met oogstrelend biljartspel en veelal prachtig gemaakte punten. 14 punten in 19 beurten was het logische gevolg maar toen gebeurde er iets wat niemand had zien aankomen. Rene kreeg het laatste punt maar niet gemaakt en had uiteindelijk nog 11! beurten nodig alvorens hij het dik verdiende zegegebaar kon maken. Een vleugje ontgoocheling was er uiteraard ook bij, maar al bij al was dit zeker - qua kwaliteit - één van zijn beste matchen ooit! (15-10 in 30 beurten).
Ook Johnny (17) was vandaag in bloedvorm. Het begon nochtans op z'n zachtst gezegd niet al te best (6-0 na 2 beurten). Raymond (19) had dan al 1/3 van zijn punten bijeen gespeeld, maar sterke John was niet van plan zich zo maar naar de slachtbank te laten leiden. Goed geconcentreerd kwam hij vrij vlug terug in de wedstrijd (8-6 na 10 beurten) maar Raymond bleef het hem lastig maken. Beide protagonisten kenden een begenadigde dag en maakten er een regelrechte thriller van. In de 19de beurt kwam Johnny dan toch voor het eerst (mathematisch) aan de leiding na een mooie reeks van drie (14-14). Johnny had Raymond nu mentaal uitgeteld en amper twee beurtjes later maakte hij de klus daadwerkelijk af met nog eens drie mooie punten (14-17 in 21 beurten). Vreugde alom in ons midden na deze prachtige wedstrijd van onze 'Fiston'.
Frank (21) kon dus nu al voor de drie punten zorgen en wou natuurlijk niet onderdoen (ge kent hem). Hij begon dan ook furieus aan de wedstrijd en pakte meteen de leiding (1-5 na 5 beurten). Maar zoals zo vaak begon ook nu de motor even te pruttelen en Gilbert (19) kwam op zijn sokken terug in de match (5-5 na 10 beurten). In de 11de beurt barstte te strijd pas echt los en in een dolle vier beurten werd de score zowaar verdubbeld (10-12 na 14 beurten). Beide spelers hadden nu blijkbaar op hun adem getrapt want hierna werd nog nauwelijks gescoord. Niettemin bleef het ook hier steeds nagelbijtend spannend om volgen (15-17 na 27 beurten). Gelukkig toonde Frank ons nog eens waarom hij in andere biljartmiddens 'The Smiling Assassin' wordt genoemd, en met zijn meest koelste blik knalde onze cap een beurt later zijn laatste vier punten bij elkaar. 15-21 in 27 beurten, wederom en knappe prestatie.
Marc (op de reservebank) genoot er van en begon al stiekem te dromen van een rondje Duvel. Met supersub Swa nu aan de biljarttafel was dit meer dan reëel natuurlijk en dat bleek al heel vlug.
In de beginfase deed Jos (23) nog behoorlijk mee (5-7 na 5 beurten), maar verder had hij niets meer in de pap te brokken tegen een sterk spelende Swa (25). Het moet gezegd dat Jos geforceerd diende te spelen (hij speelt normaal 19) maar dit doet niets af van de knappe prestatie van onze sympathieke ploegmakker. 8-25 in 24 beurten... het kon tellen. Toch ook een extra pluim voor onze cap om Marc langs de kant te laten (anders had het wellicht maar 1-3 geweest).
Een evenaring dus van het meer dan vijf jaar oude clubrecord, met vier spelers die hun op één na beste seizoenprestatie afleverden (het kan dus nog beter).
Johnny kroonde zich dik verdiend tot 'man de match', al vond iedereen achteraf unaniem dat Rene deze eer meer verdiende vanwege de prachtige punten die hij bijeen had gespeeld. Ook nog een dikke proficiat aan Swa met zijn promotie naar 28 punten.
Met dit schitterend resultaat doen we plots weer mee voor de prijzen (top 6).
Rene (15) zette ons op het juiste spoor met oogstrelend biljartspel en veelal prachtig gemaakte punten. 14 punten in 19 beurten was het logische gevolg maar toen gebeurde er iets wat niemand had zien aankomen. Rene kreeg het laatste punt maar niet gemaakt en had uiteindelijk nog 11! beurten nodig alvorens hij het dik verdiende zegegebaar kon maken. Een vleugje ontgoocheling was er uiteraard ook bij, maar al bij al was dit zeker - qua kwaliteit - één van zijn beste matchen ooit! (15-10 in 30 beurten).
Ook Johnny (17) was vandaag in bloedvorm. Het begon nochtans op z'n zachtst gezegd niet al te best (6-0 na 2 beurten). Raymond (19) had dan al 1/3 van zijn punten bijeen gespeeld, maar sterke John was niet van plan zich zo maar naar de slachtbank te laten leiden. Goed geconcentreerd kwam hij vrij vlug terug in de wedstrijd (8-6 na 10 beurten) maar Raymond bleef het hem lastig maken. Beide protagonisten kenden een begenadigde dag en maakten er een regelrechte thriller van. In de 19de beurt kwam Johnny dan toch voor het eerst (mathematisch) aan de leiding na een mooie reeks van drie (14-14). Johnny had Raymond nu mentaal uitgeteld en amper twee beurtjes later maakte hij de klus daadwerkelijk af met nog eens drie mooie punten (14-17 in 21 beurten). Vreugde alom in ons midden na deze prachtige wedstrijd van onze 'Fiston'.
Frank (21) kon dus nu al voor de drie punten zorgen en wou natuurlijk niet onderdoen (ge kent hem). Hij begon dan ook furieus aan de wedstrijd en pakte meteen de leiding (1-5 na 5 beurten). Maar zoals zo vaak begon ook nu de motor even te pruttelen en Gilbert (19) kwam op zijn sokken terug in de match (5-5 na 10 beurten). In de 11de beurt barstte te strijd pas echt los en in een dolle vier beurten werd de score zowaar verdubbeld (10-12 na 14 beurten). Beide spelers hadden nu blijkbaar op hun adem getrapt want hierna werd nog nauwelijks gescoord. Niettemin bleef het ook hier steeds nagelbijtend spannend om volgen (15-17 na 27 beurten). Gelukkig toonde Frank ons nog eens waarom hij in andere biljartmiddens 'The Smiling Assassin' wordt genoemd, en met zijn meest koelste blik knalde onze cap een beurt later zijn laatste vier punten bij elkaar. 15-21 in 27 beurten, wederom en knappe prestatie.
Marc (op de reservebank) genoot er van en begon al stiekem te dromen van een rondje Duvel. Met supersub Swa nu aan de biljarttafel was dit meer dan reëel natuurlijk en dat bleek al heel vlug.
In de beginfase deed Jos (23) nog behoorlijk mee (5-7 na 5 beurten), maar verder had hij niets meer in de pap te brokken tegen een sterk spelende Swa (25). Het moet gezegd dat Jos geforceerd diende te spelen (hij speelt normaal 19) maar dit doet niets af van de knappe prestatie van onze sympathieke ploegmakker. 8-25 in 24 beurten... het kon tellen. Toch ook een extra pluim voor onze cap om Marc langs de kant te laten (anders had het wellicht maar 1-3 geweest).
Een evenaring dus van het meer dan vijf jaar oude clubrecord, met vier spelers die hun op één na beste seizoenprestatie afleverden (het kan dus nog beter).
Johnny kroonde zich dik verdiend tot 'man de match', al vond iedereen achteraf unaniem dat Rene deze eer meer verdiende vanwege de prachtige punten die hij bijeen had gespeeld. Ook nog een dikke proficiat aan Swa met zijn promotie naar 28 punten.
Met dit schitterend resultaat doen we plots weer mee voor de prijzen (top 6).
(Kopmannen) laten het andermaal afweten. Nog maar eens 2-0 voorsprong de mist in!
Gisteren speelden we onze laatste thuiswedstrijd van de heenronde.
Andermaal veel supporters voor Rene in de tribunes en ook Waldorf en Statler waren weer present (foto).
De avond begon uitstekend met winst van Rene, maar makkelijk was het niet. Rene kwam al heel vroeg in de wedstrijd op een aanzienlijke achterstand (7-1 na 5 beurten) maar beetje bij beetje kwam hij terug in de match (9-8 na 21 beurten). In de 25ste beurt kwam hij dan voor het eerst aan de leiding met 10-11 en die minimale voorsprong gaf hij niet meer uit handen. Een knappe prestatie die, gezien de omstandigheden, bij iedereen veel respect afdwong. 14-15 in 33 beurten, voldoende voor een nieuwe 'man van de match' notering.
Johnny (17) boog in de beginfase een 4-1 achterstand om tot een 4-5 voorsprong en tot en met beurt twintig bleven beide spelers aan mekaar gewaagd (9-9). Hierna kende Eddy (19) een sterke periode en kwam in geen tijd riant op voorsprong met 15-9 (28 beurten). Voortgaande op het geleverde spel leek Johnny nu een vogel voor de kat, maar die had bij een 16-12 stand nog een cartouche op zak. Met een oogstrelende reeks van vijf knalde hij ons team nog geheel onverwacht op een 2-0 voorsprong (16-17 in 34 beurten).
Een zege van Frank of Marc was nu voldoende om de drie punten nog eens te pakken, maar onze (kopmannen) lieten al voor de derde keer dit seizoen de kans liggen.
De match van Frank (21) tegen Nick (21) liep geruime tijd gelijk opgaand (11-11 na 17 beurten), maar hierna moest Frank dan toch de duimen leggen tegen een ontketende tegenstrever (21-16 in 28 beurten).
Marc (25) moest het opnemen tegen Daniël (23), en die had nog iets goed te maken na Marc's aframmeling in de Belgische competitie bandstoten. Ook hier lange tijd een gelijk lopend scoreverloop (11-13 na 20 beurten), maar ook Marc moest uiteindelijk - na een zwakke partij - zijn meerdere in Daniël herkennen (23-18 in 30 beurten). Nu staat Daniël weer bovenaan op het lijstje van Marc.
Met het eindresultaat schieten beide ploegen maar weinig op in hun strijd tegen degradatie of gooi richting zesde plaats.
Het kan nog altijd alle kanten op!
Andermaal veel supporters voor Rene in de tribunes en ook Waldorf en Statler waren weer present (foto).
De avond begon uitstekend met winst van Rene, maar makkelijk was het niet. Rene kwam al heel vroeg in de wedstrijd op een aanzienlijke achterstand (7-1 na 5 beurten) maar beetje bij beetje kwam hij terug in de match (9-8 na 21 beurten). In de 25ste beurt kwam hij dan voor het eerst aan de leiding met 10-11 en die minimale voorsprong gaf hij niet meer uit handen. Een knappe prestatie die, gezien de omstandigheden, bij iedereen veel respect afdwong. 14-15 in 33 beurten, voldoende voor een nieuwe 'man van de match' notering.
Johnny (17) boog in de beginfase een 4-1 achterstand om tot een 4-5 voorsprong en tot en met beurt twintig bleven beide spelers aan mekaar gewaagd (9-9). Hierna kende Eddy (19) een sterke periode en kwam in geen tijd riant op voorsprong met 15-9 (28 beurten). Voortgaande op het geleverde spel leek Johnny nu een vogel voor de kat, maar die had bij een 16-12 stand nog een cartouche op zak. Met een oogstrelende reeks van vijf knalde hij ons team nog geheel onverwacht op een 2-0 voorsprong (16-17 in 34 beurten).
Een zege van Frank of Marc was nu voldoende om de drie punten nog eens te pakken, maar onze (kopmannen) lieten al voor de derde keer dit seizoen de kans liggen.
De match van Frank (21) tegen Nick (21) liep geruime tijd gelijk opgaand (11-11 na 17 beurten), maar hierna moest Frank dan toch de duimen leggen tegen een ontketende tegenstrever (21-16 in 28 beurten).
Marc (25) moest het opnemen tegen Daniël (23), en die had nog iets goed te maken na Marc's aframmeling in de Belgische competitie bandstoten. Ook hier lange tijd een gelijk lopend scoreverloop (11-13 na 20 beurten), maar ook Marc moest uiteindelijk - na een zwakke partij - zijn meerdere in Daniël herkennen (23-18 in 30 beurten). Nu staat Daniël weer bovenaan op het lijstje van Marc.
Met het eindresultaat schieten beide ploegen maar weinig op in hun strijd tegen degradatie of gooi richting zesde plaats.
Het kan nog altijd alle kanten op!
Helemaal niet zo slecht dan uitslag doet vermoeden. Integendeel!
Gisteren waren we op bezoek bij Volkswil te Turnhout en het werd een serieuse pandoering. Nochtans was het helemaal niet zo slecht dan de uitslag doet vermoeden... integendeel zelfs. Rene (15) kon begrijpelijk geen vuist maken tegen een al even zwakke tegenstrever, maar desondanks leek hij het lange tijd toch te gaan halen (7-9 na 42 beurten). Maar uiteindelijk besliste Philip (17) de match met 8 punten in 3 beurten (17-12 in 49 beurten).
Johnny (17) speelde zijn, op één na beste match van het seizoen, maar ook hij moest ongelukkig het onderspit delven na een 100% foutieve beslissing van de scheids. Die keurde bij een 5-10 stand voor Johnny een gemist punt goed van ploegmaat Armand (17) die er dan godgeklaagd nog eens 5 stuks aan toe voegde. Onze ploegmakker was uiteraard even uit belans (je zou voor minder) en al helemaal toen hij 2 beurten later nog eens 6 stuks om de oren kreeg. (17-13 in 16 beurten).
Frank (21) kwam na 6 beurten al op een 8-3 achterstand maar na 16 beurten stonden de bordjes alweer gelijk (14-14). Uiteindelijk moest Frank dan toch de rol lossen tegen een sterk spelende Luc (21), en dit na een meer dan verdienstelijke wedstrijd (21-17 in 22 beurten). Ook voor Frank de op één na beste seizoenprestatie.
'Man van de match' Marc (25) kwam na amper 4 beurten al op een 9-1 achterstand maar 4 beurten later stond er al een 10-16 voorsprong op het scorebord. Na deze geweldige comeback verliep alles op wieltjes (13-20 na 12 brt.) maar ook hier sloeg het noodlot alsnog toe. Een beurt later (de 13de!) speelde opponent Gust (23) een reeks van n-e-g-e-n bijeen en nog een beurtje later was ook Marc eraan voor de moeite (23-23 in 14 beurten). Al bij al nog goed voor waanzinnig hoge verliespunten (7,12) en op 316 adl-wedstrijden zijn vierde beste match ooit!
Het leverde in totaal toch nog een mooie 19,77 punten op, maar tegen eender welke andere ploeg hadden we net zo goed met 1-3 kunnen winnen, makkelijk met 26 a 27 punten.
Johnny (17) speelde zijn, op één na beste match van het seizoen, maar ook hij moest ongelukkig het onderspit delven na een 100% foutieve beslissing van de scheids. Die keurde bij een 5-10 stand voor Johnny een gemist punt goed van ploegmaat Armand (17) die er dan godgeklaagd nog eens 5 stuks aan toe voegde. Onze ploegmakker was uiteraard even uit belans (je zou voor minder) en al helemaal toen hij 2 beurten later nog eens 6 stuks om de oren kreeg. (17-13 in 16 beurten).
Frank (21) kwam na 6 beurten al op een 8-3 achterstand maar na 16 beurten stonden de bordjes alweer gelijk (14-14). Uiteindelijk moest Frank dan toch de rol lossen tegen een sterk spelende Luc (21), en dit na een meer dan verdienstelijke wedstrijd (21-17 in 22 beurten). Ook voor Frank de op één na beste seizoenprestatie.
'Man van de match' Marc (25) kwam na amper 4 beurten al op een 9-1 achterstand maar 4 beurten later stond er al een 10-16 voorsprong op het scorebord. Na deze geweldige comeback verliep alles op wieltjes (13-20 na 12 brt.) maar ook hier sloeg het noodlot alsnog toe. Een beurt later (de 13de!) speelde opponent Gust (23) een reeks van n-e-g-e-n bijeen en nog een beurtje later was ook Marc eraan voor de moeite (23-23 in 14 beurten). Al bij al nog goed voor waanzinnig hoge verliespunten (7,12) en op 316 adl-wedstrijden zijn vierde beste match ooit!
Het leverde in totaal toch nog een mooie 19,77 punten op, maar tegen eender welke andere ploeg hadden we net zo goed met 1-3 kunnen winnen, makkelijk met 26 a 27 punten.
Guardjes pakken nog eens een driepunter mét... rondje Duvel!
Dinsdag speelden we thuis tegen subtopper BC St. Margaretha 3, de nummer vijf in het klassement.
Omwille van verkeersproblemen (waar hebben we dat nog gehoord?) waren enkele bezoekende spelers wat later op de afspraak en zodoende mocht Johnny deze keer voor ons als eerste speler de aftrap geven.
Johnny (17) schoot als een kruisraket uit de startblokken, leidde na amper negen beurten al met 0-10, en na dertien beurten leek de match zo goed als gespeeld bij een 4-14 stand. Met nog maar drie puntjes te gaan was een knalprestatie in de maak maar onze fiston viel compleet, maar dan ook compleet, stil. Niets lukte nog en zijn zelfvertrouwen zakte gaandeweg tot ver onder het vriespunt. Opponent Rudy (19) anderzijds kwam mondjesmaat steeds maar dichter in de stand, maar om een lang verhaal kort te houden herpakte Johnny zich gelukkig nog tijdig, en haalde hij de logische zege dan toch nog binnen. Het had hem echter wel heel veel bloed, zweet en tranen gekost met 21 beurten voor 3 puntjes! (14-17 in 34 beurten en 1-0).
Onze man in vorm van de laatste weken - Rene (15) - was nu aan zet, en hij had het in de beginfase behoorlijk moeilijk om nog maar in de buurt te blijven van tegenstrever Gilbert (7-4 na 9 beurten). Rena stak hierna een serieus tandje bij en toverde bij momenten uitstekend spel uit zijn biljartkeu. Gilbert (15) daarentegen ging de Johnny-toer op met dertien brossen op rij, en zodoende haalde Rene het alsnog vrij makkelijk na een alweer schitterende partij (9-15 in 26 beurten). Ruim voldoende voor een tweede opeenvolgende 'man van de match' notering. Chapeau en respect makker!!!
De volle buit lag nu binnen handbereik maar ook verleden week stonden we 0-2 voor, remember?
Frank (21) begon alvast hoopgevend en leidde na amper acht beurten al met 3-8. Dirk (19) geraakte maar niet in zijn ritme (1 punt in 15 beurten), terwijl Frank zijn voorsprong mondjesmaat steeds maar verder uitbreidde tot een geruststellend 5-15 voorsprong na 23 beurten.
3-0 en boeken toe denk je dan, maar ook Frank ontsnapte vandaag niet aan zijn traditionele inzinking (11 brossen op rij). Dirk herpakte zich, rook bloed, en kwam na 31 beurten mathematisch aan de leiding bij een 14-15 achterstand. Frank kreeg het nu mentaal erg moeilijk maar wist zich in de slotfase dan toch nog tijdig te herpakken. Met enkele schitterende punten haalde hij dan toch nog nipt de drie punten binnen! (18 -21 in 43 beurten).
Marc (25) kon nu tegen Christophe (23) de kers op de taart plaatsen en dat lukte eigenlijk nog vrij makkelijk ook. Geen verrassing als je weet dat Chritophe vier punten geforceerd moest spelen. Minpuntje waren ook hier weer de te vele beurten (12-25 in 44 beurten), maar daar was een te gesloten partij dan weer de grootste oorzaak van.
Niettemin waren we erg gelukkig met nog eens een 4-0 overwinning, wat naar traditie werd gevierd met een rondje duvel. Sommigen kregen daarna de smaak te pakken (we noemen geen namen want de vrouwen lezen ook mee) en kapte er in de late uurtjes nog eens 3 a 4 binnen! Ge wint nu ook niet elke keer met 4-0 hé...
Omwille van verkeersproblemen (waar hebben we dat nog gehoord?) waren enkele bezoekende spelers wat later op de afspraak en zodoende mocht Johnny deze keer voor ons als eerste speler de aftrap geven.
Johnny (17) schoot als een kruisraket uit de startblokken, leidde na amper negen beurten al met 0-10, en na dertien beurten leek de match zo goed als gespeeld bij een 4-14 stand. Met nog maar drie puntjes te gaan was een knalprestatie in de maak maar onze fiston viel compleet, maar dan ook compleet, stil. Niets lukte nog en zijn zelfvertrouwen zakte gaandeweg tot ver onder het vriespunt. Opponent Rudy (19) anderzijds kwam mondjesmaat steeds maar dichter in de stand, maar om een lang verhaal kort te houden herpakte Johnny zich gelukkig nog tijdig, en haalde hij de logische zege dan toch nog binnen. Het had hem echter wel heel veel bloed, zweet en tranen gekost met 21 beurten voor 3 puntjes! (14-17 in 34 beurten en 1-0).
Onze man in vorm van de laatste weken - Rene (15) - was nu aan zet, en hij had het in de beginfase behoorlijk moeilijk om nog maar in de buurt te blijven van tegenstrever Gilbert (7-4 na 9 beurten). Rena stak hierna een serieus tandje bij en toverde bij momenten uitstekend spel uit zijn biljartkeu. Gilbert (15) daarentegen ging de Johnny-toer op met dertien brossen op rij, en zodoende haalde Rene het alsnog vrij makkelijk na een alweer schitterende partij (9-15 in 26 beurten). Ruim voldoende voor een tweede opeenvolgende 'man van de match' notering. Chapeau en respect makker!!!
De volle buit lag nu binnen handbereik maar ook verleden week stonden we 0-2 voor, remember?
Frank (21) begon alvast hoopgevend en leidde na amper acht beurten al met 3-8. Dirk (19) geraakte maar niet in zijn ritme (1 punt in 15 beurten), terwijl Frank zijn voorsprong mondjesmaat steeds maar verder uitbreidde tot een geruststellend 5-15 voorsprong na 23 beurten.
3-0 en boeken toe denk je dan, maar ook Frank ontsnapte vandaag niet aan zijn traditionele inzinking (11 brossen op rij). Dirk herpakte zich, rook bloed, en kwam na 31 beurten mathematisch aan de leiding bij een 14-15 achterstand. Frank kreeg het nu mentaal erg moeilijk maar wist zich in de slotfase dan toch nog tijdig te herpakken. Met enkele schitterende punten haalde hij dan toch nog nipt de drie punten binnen! (18 -21 in 43 beurten).
Marc (25) kon nu tegen Christophe (23) de kers op de taart plaatsen en dat lukte eigenlijk nog vrij makkelijk ook. Geen verrassing als je weet dat Chritophe vier punten geforceerd moest spelen. Minpuntje waren ook hier weer de te vele beurten (12-25 in 44 beurten), maar daar was een te gesloten partij dan weer de grootste oorzaak van.
Niettemin waren we erg gelukkig met nog eens een 4-0 overwinning, wat naar traditie werd gevierd met een rondje duvel. Sommigen kregen daarna de smaak te pakken (we noemen geen namen want de vrouwen lezen ook mee) en kapte er in de late uurtjes nog eens 3 a 4 binnen! Ge wint nu ook niet elke keer met 4-0 hé...
Guardjes geven voor de tweede keer dit seizoen 0-2 voorsprong uit handen maar winnen toch nog op punten!
Al van bij de bekendmaking van de nieuwe speelkalender werd er vooral door Marc halstarrig uitgekeken naar deze confrontatie. Bij Solana speelt namelijk ene Eddy Merckx maar die had blijkbaar belangrijkere zaken op zijn agenda staan, namelijk het WK in Santa Cruz, Bolivia. Hierdoor miste Marc zijn gedroomde match maar hij krijgt misschien volgend jaar ergens in april nog een tweede kans.
Rene (15) lijkt stilaan naar zijn beste vorm toe te groeien en dat ondervond nu ook François (15). Tot beurt 18 fietste die nog goed mee (7-6) maar langzamerhand moest die dan toch in Rene zijn meerdere herkennen. In drie beurten bracht Rene de stand op 11-6 en plaatste ons uiteindelijk vlotjes op een 0-1 na 34 beurten. Voldoende voor een eerste 'man van de match' notering dit seizoen!
Ook Johnny, terug van nooit weggeweest, kon na 35 beurten nog eens een overwinning verzilveren en bracht ons hiermee op een veelbelovende 0-2.
Maar toen liep het al voor de tweede keer dit seizoen weer mis. Marc speelde een sterke partij maar moest nipt de duimen leggen na een tumultrijke match. Het dispuut ontstond nadat de schrijver de scheids erop attent maakte dat Marc met een verkeerde bal aan het spelen was. Op dat ogenblik had Marc zijn vijfde punt gemaakt en was het ook al geteld door de scheidsrechter. Toen een niet-speler (maar nationaal scheidsrechter) zich ook nog eens ging bemoeien in de debatten of er nu vier of vijf punten moest genoteerd worden sloegen bij Johnny de stoppen even door. Uiteindelijk werden er maar vier punten genoteerd, en al waren we daarmee niet akkoord, het blijkt volgens reglement wel te kloppen.
Het reglement zegt: ...Vooraleer de volgende carambole aan te vangen kan de scheidsrechter op aanwijzing van de schrijver, nog altijd het laatste goedgekeurd punt met de verkeerde speelbal gespeeld, herzien.
Niettemin was de sfeer even verzuurd bij een nota bene uitstekende tussenstand voor Marc (9-16 na 10 beurten). Desondanks leverde dit verlies net als verleden week toch nog schitterende punten op (5,92).
Op dat moment waren we in het slechtste geval al vrijwel zeker van winst op punten (13,79-18,12), maar een offday van Swa (16 stuks in 35 brt.) maakte het uiteindelijk nog erg spannend.
2-2 dus, maar toch nog nipt winst met de punten (al schoten we daar in het klassement maar bitter weinig mee op).
Rene (15) lijkt stilaan naar zijn beste vorm toe te groeien en dat ondervond nu ook François (15). Tot beurt 18 fietste die nog goed mee (7-6) maar langzamerhand moest die dan toch in Rene zijn meerdere herkennen. In drie beurten bracht Rene de stand op 11-6 en plaatste ons uiteindelijk vlotjes op een 0-1 na 34 beurten. Voldoende voor een eerste 'man van de match' notering dit seizoen!
Ook Johnny, terug van nooit weggeweest, kon na 35 beurten nog eens een overwinning verzilveren en bracht ons hiermee op een veelbelovende 0-2.
Maar toen liep het al voor de tweede keer dit seizoen weer mis. Marc speelde een sterke partij maar moest nipt de duimen leggen na een tumultrijke match. Het dispuut ontstond nadat de schrijver de scheids erop attent maakte dat Marc met een verkeerde bal aan het spelen was. Op dat ogenblik had Marc zijn vijfde punt gemaakt en was het ook al geteld door de scheidsrechter. Toen een niet-speler (maar nationaal scheidsrechter) zich ook nog eens ging bemoeien in de debatten of er nu vier of vijf punten moest genoteerd worden sloegen bij Johnny de stoppen even door. Uiteindelijk werden er maar vier punten genoteerd, en al waren we daarmee niet akkoord, het blijkt volgens reglement wel te kloppen.
Het reglement zegt: ...Vooraleer de volgende carambole aan te vangen kan de scheidsrechter op aanwijzing van de schrijver, nog altijd het laatste goedgekeurd punt met de verkeerde speelbal gespeeld, herzien.
Niettemin was de sfeer even verzuurd bij een nota bene uitstekende tussenstand voor Marc (9-16 na 10 beurten). Desondanks leverde dit verlies net als verleden week toch nog schitterende punten op (5,92).
Op dat moment waren we in het slechtste geval al vrijwel zeker van winst op punten (13,79-18,12), maar een offday van Swa (16 stuks in 35 brt.) maakte het uiteindelijk nog erg spannend.
2-2 dus, maar toch nog nipt winst met de punten (al schoten we daar in het klassement maar bitter weinig mee op).
Eerste nederlaag van het seizoen is een feit!
Hoe langer je ongeslagen bent, hoe dichter de eerste nederlaag komt.
Gisteren kregen we een serieuze pandoering van de toeristen uit Wechelderzande. De avond begon nochtans veelbelovend met een sterk spelende Rene (5-9 na 15 brt.) die vanaf start tot en met beurt 35 toerist Ronny continue tot achtervolgen veroordeelde. Na weken van miserie leek de langverwachte heropstanding voor onze 'White Wizard' in de maak, tot Ronny een beurt later daar anders over besliste met een reeks van drie (15-13).
Johnny, onze hoop in bange dagen en specialist in het rechttrekken van scheve situaties botste dan weer op een superieure tegenstrever. Karel 'de kannibaal' Mollen had amper vijf-tien! beurten nodig om zijn team op een gerustellende 0-2 te plaatsen (19-8).
Maar er was nog hoop! Onze kanonnen Marc en Swa moesten immers nog aantreden, maar jammer genoeg was dat van Marc niet met buskruit geladen maar eerder met koffiedrash. Ok, hij kreeg weinig spel... maar toch. (19-13 in 32 brt.) en 0-3.
Ook nieuwkomer Swa deelde aanvankelijk mee in de malaise (17-11 na 20 brt.) maar hij bezorgde ons in de slotseconden nog een onverhoopte eerredder door nog een gelijkspel af te dwingen in de nabeurt (23-25 in 33 beurten). Meteen goed voor zijn tweede 'man van de match' notering.
Het voorspelt een seizoen te worden met twee mogelijkheden; knokken om bij de eerste zes te komen ofwel knokken om erin te blijven!
Gisteren kregen we een serieuze pandoering van de toeristen uit Wechelderzande. De avond begon nochtans veelbelovend met een sterk spelende Rene (5-9 na 15 brt.) die vanaf start tot en met beurt 35 toerist Ronny continue tot achtervolgen veroordeelde. Na weken van miserie leek de langverwachte heropstanding voor onze 'White Wizard' in de maak, tot Ronny een beurt later daar anders over besliste met een reeks van drie (15-13).
Johnny, onze hoop in bange dagen en specialist in het rechttrekken van scheve situaties botste dan weer op een superieure tegenstrever. Karel 'de kannibaal' Mollen had amper vijf-tien! beurten nodig om zijn team op een gerustellende 0-2 te plaatsen (19-8).
Maar er was nog hoop! Onze kanonnen Marc en Swa moesten immers nog aantreden, maar jammer genoeg was dat van Marc niet met buskruit geladen maar eerder met koffiedrash. Ok, hij kreeg weinig spel... maar toch. (19-13 in 32 brt.) en 0-3.
Ook nieuwkomer Swa deelde aanvankelijk mee in de malaise (17-11 na 20 brt.) maar hij bezorgde ons in de slotseconden nog een onverhoopte eerredder door nog een gelijkspel af te dwingen in de nabeurt (23-25 in 33 beurten). Meteen goed voor zijn tweede 'man van de match' notering.
Het voorspelt een seizoen te worden met twee mogelijkheden; knokken om bij de eerste zes te komen ofwel knokken om erin te blijven!
Girl power in Zoersel! Guardjes missen op een haar de drie punten.
Gisteren waren we op bezoek bij rode lantaarn B.Centrum De Ploeg 2. Rene moest nipt de duimen leggen tegen Liesje Vertstraeten (1-0), 'Man van de match' Johnny bracht ons met een knappe zege tegen Jack Schurmann terug in de match (1-1), Frank zette ons met een mooie overwinning tegen Roeland Keysers op weg naar de volle buit (1-2), maar Marc miste na een thriller tegen Danielle Le Bruyn op een haar de gelijkmaker en zo ook de drie punten (2-2). Een einde in mineur... maar toch weeral goed voor winst met de punten.
DBC The Guard geeft Berchemse kampioenenploeg serieuze pandoering en blijven als enige ploeg ongeslagen!
Hieronder het verslag van de wedstrijd volgens de mannen van BC De Living zoals het op hun Facebook pagina verscheen.
...Oh ja, er werd gisteren nog gebiljart ook. Tegen de vrienden van The Guard die de dubbele promotie van afdeling E naar afdeling C beter leken te verteren. The Guard speelde zelf voor de eerste maal in hun nieuwe lokaal Nova. Nu ja, veel Nova was er nog niet aan, want het leek bij momenten meer op een bouwwerf dan op een biljartzaal, maar de sympathieke tegenstander maakte veel goed.
Danny The Boss begon de wedstrijd vrij indrukwekkend en liet tegenstander Rene Wittock in de aanvangsfase behoorlijk zweten. Maar het teveel aan zelfvertrouwen en de bijhorende gedurfde keuzes van moeilijkste figuren deed Danny uiteindelijk de das om. Dat en uiteraard een secuur spelende Rene die de 15-7 overwinning verdiende.
Kapitein Peter Verreyde bevestigde zijn goede vorm en liet net zoals vorige week uitstekend biljart zien. Opponent Johnny Van Remoortere bood aanvankelijk flink weerstand maar moest op het einde toch zijn meerdere erkennen in een zelfverzekerde Peter, die zijn plaspauze deze week voor beurt 21 had bewaard. Het vermelden waard want in Aziatische gokkantoren wordt er zwaar ingezet op de plaspauzes van Pissing Pete. Peter won 14-19 (26) en trok de stand eigenhandig terug gelijk.
Andries "Mr Yellow" Vangeel nam in zijn wedstrijd tegen "The Smiling Assassin" Frank De Mulder de openingsfase voor zijn rekening. Maar na een 8-3 voorsprong in 9 beurten ging het licht uit bij Andries. Frank vond zijn tweede adem en stoomde met enkele fraaie series door naar een 11-21 overwinning in 29 beurten.
Afsluiter Glenn Moyenne, tegenwoordig omgedoopt tot Glenn halve moyenne, mocht proberen het gelijkspel nog uit de brand te slepen. Het was echter de geslepen Marc Janssens die een fantastische match speelde. In 28 beurten liet hij met een 25-13 eindstand geen spaander heel van een onherkenbare Glenn, die tegenwoordig beter de balpen laat rollen dan de biljartballen.
DBC The Guard schuift door deze overwinning op naar de Europese plaatsen terwijl BC De Living in de degradatiezone blijft hangen. Geen comfortabele positie voor de Livingboys met het oog op de levensbelangrijke derby tegen de Joe Pilers volgende week.
Maandag 16/10 in Ons Huis. Nog slechts enkele tickets beschikbaar dus wees er snel bij!
FiveHorizons13
Danny The Boss begon de wedstrijd vrij indrukwekkend en liet tegenstander Rene Wittock in de aanvangsfase behoorlijk zweten. Maar het teveel aan zelfvertrouwen en de bijhorende gedurfde keuzes van moeilijkste figuren deed Danny uiteindelijk de das om. Dat en uiteraard een secuur spelende Rene die de 15-7 overwinning verdiende.
Kapitein Peter Verreyde bevestigde zijn goede vorm en liet net zoals vorige week uitstekend biljart zien. Opponent Johnny Van Remoortere bood aanvankelijk flink weerstand maar moest op het einde toch zijn meerdere erkennen in een zelfverzekerde Peter, die zijn plaspauze deze week voor beurt 21 had bewaard. Het vermelden waard want in Aziatische gokkantoren wordt er zwaar ingezet op de plaspauzes van Pissing Pete. Peter won 14-19 (26) en trok de stand eigenhandig terug gelijk.
Andries "Mr Yellow" Vangeel nam in zijn wedstrijd tegen "The Smiling Assassin" Frank De Mulder de openingsfase voor zijn rekening. Maar na een 8-3 voorsprong in 9 beurten ging het licht uit bij Andries. Frank vond zijn tweede adem en stoomde met enkele fraaie series door naar een 11-21 overwinning in 29 beurten.
Afsluiter Glenn Moyenne, tegenwoordig omgedoopt tot Glenn halve moyenne, mocht proberen het gelijkspel nog uit de brand te slepen. Het was echter de geslepen Marc Janssens die een fantastische match speelde. In 28 beurten liet hij met een 25-13 eindstand geen spaander heel van een onherkenbare Glenn, die tegenwoordig beter de balpen laat rollen dan de biljartballen.
DBC The Guard schuift door deze overwinning op naar de Europese plaatsen terwijl BC De Living in de degradatiezone blijft hangen. Geen comfortabele positie voor de Livingboys met het oog op de levensbelangrijke derby tegen de Joe Pilers volgende week.
Maandag 16/10 in Ons Huis. Nog slechts enkele tickets beschikbaar dus wees er snel bij!
FiveHorizons13
EINDELIJK! Guardjes pakken na barslechte wedstrijd hun eerste driepunter maar zakken in de stand steeds verder weg richting degradatiezone.
De vaste waarden van DBC The Guard (uitgezonderd Johnny) vertoeven momenteel in een diepe vertrouwenscrisis. Desondanks behaalden we in de gezellige biljarttempel 'Bal-enzo' te Wilrijk onze eerste driepunter van het seizoen. Goed was het zeker niet (uitgezonderd dan Johnny), maar plezant des te meer. Dat onze nieuwe aanwinst en biljartwonder Swa met zijn vrouwtje Simone mee waren afgereisd om ons een hart onder de riem te steken was daar natuurlijk niet vreemd aan.
Rene (15) opende voor ons de game tegen oud-gekende Erna (15). Dat hij in het KVA 2013 tegen deze madam tweemaal op zijn donder kreeg begrijpen we nu nog altijd niet, maar deze keer was onze ploegmakker veruit de sterkste. Alleen had hij wat veel beurten nodig om zijn tweede zege van het seizoen te kunnen vieren. Nochtans zag het er na 26 beurten nog goed uit bij een 6-10 stand, maar dan volgde een reeks van ne-gen-tien! brossen. Ondertussen was Erna in de stand iets dichter gekomen (8-10) maar ze kon Rene verder niet meer bedreigen (10-15 in 55 beurten). R.I.P. Erna en 0-1.
Onze hoop in bange dagen Johnny (17) was nu aan zet en hij loste de verwachtingen tegen Eddy (17) helemaal in. Na een moeizame start (0-0 na 5 beurten) en een matige 3-4 na 13 beurten ontbond Johnny al zijn duivels. In nauwelijks acht beurten bracht hij met enkele pareltjes de stand op 8-13. Eddy spartelde nog even tegen, maar 'man van de match' Johnny maakte het na 29 beurten schitterend af (13-17). R.I.P. Eddy en 0-2.
Frank (21) warmde uitstekend op voor zijn match tegen Willy (25) maar kwam in de openingsfase al vroeg op achterstand (5-0 na 3 beurten). Frank antwoordde de volgende beurt met vier stuks en kwam dan langzamer hand beter en beter in de wedstrijd. Willy daarentegen kon in diezelfde periode nauwelijks een vuist maken (1 punt in 15! beurten) zodat we na 24 beurten een tussenstand kregen van 11-13. Handicap meegerekend zag het er dus bijzonder goed uit, maar Willy had nog een sterke eindsprint in huis. Met een gemiddelde van bijna 1 moyenne finishte hij alsnog als eerste in 40 beurten (25-19). De kans dat Frank in zijn nabeurt nog gelijk zou maken was reëel want hij mist nauwelijks van acquit. Ook deze keer was het raak en het tweede en laatste te maken punt kwam mooi te liggen. Coole Frank miste niet en bezorgde met dit gelijkspel ons team voor de eerste keer dit seizoen de drie punten!
Voor de afsluiter kwamen Marc (25) en Jan (28, in een vorig leven nog 32) oog in oog te staan. Marc kwam met het volste vertrouwen aan de tafel maar het draaide uit op een torenhoge ontgoocheling. Met tussenstanden van 11-2 na 8 beurten en 16-3 na 13 beurten stevende hij langzaam maar zeker af naar zijn slechtste ADL-prestatie ooit. Stilletjes hopend op een dipje van Jan ploeterde hij verder, maar niets, maar dan ook niets wou lukken vandaag. Jan verzwakte nauwelijks en bezorgde zoals verwacht zijn team de verdiende eerredder (28-9 in 29 beurten). Volgens analisten had hij ietsje te veel gedronken. Bij Marc zinderde de afstraffing nog wel even door, maar de uitstekende sfeer in onze groep en entourage zorgden er voor dat hij het al snel vergeten was.
Rene (15) opende voor ons de game tegen oud-gekende Erna (15). Dat hij in het KVA 2013 tegen deze madam tweemaal op zijn donder kreeg begrijpen we nu nog altijd niet, maar deze keer was onze ploegmakker veruit de sterkste. Alleen had hij wat veel beurten nodig om zijn tweede zege van het seizoen te kunnen vieren. Nochtans zag het er na 26 beurten nog goed uit bij een 6-10 stand, maar dan volgde een reeks van ne-gen-tien! brossen. Ondertussen was Erna in de stand iets dichter gekomen (8-10) maar ze kon Rene verder niet meer bedreigen (10-15 in 55 beurten). R.I.P. Erna en 0-1.
Onze hoop in bange dagen Johnny (17) was nu aan zet en hij loste de verwachtingen tegen Eddy (17) helemaal in. Na een moeizame start (0-0 na 5 beurten) en een matige 3-4 na 13 beurten ontbond Johnny al zijn duivels. In nauwelijks acht beurten bracht hij met enkele pareltjes de stand op 8-13. Eddy spartelde nog even tegen, maar 'man van de match' Johnny maakte het na 29 beurten schitterend af (13-17). R.I.P. Eddy en 0-2.
Frank (21) warmde uitstekend op voor zijn match tegen Willy (25) maar kwam in de openingsfase al vroeg op achterstand (5-0 na 3 beurten). Frank antwoordde de volgende beurt met vier stuks en kwam dan langzamer hand beter en beter in de wedstrijd. Willy daarentegen kon in diezelfde periode nauwelijks een vuist maken (1 punt in 15! beurten) zodat we na 24 beurten een tussenstand kregen van 11-13. Handicap meegerekend zag het er dus bijzonder goed uit, maar Willy had nog een sterke eindsprint in huis. Met een gemiddelde van bijna 1 moyenne finishte hij alsnog als eerste in 40 beurten (25-19). De kans dat Frank in zijn nabeurt nog gelijk zou maken was reëel want hij mist nauwelijks van acquit. Ook deze keer was het raak en het tweede en laatste te maken punt kwam mooi te liggen. Coole Frank miste niet en bezorgde met dit gelijkspel ons team voor de eerste keer dit seizoen de drie punten!
Voor de afsluiter kwamen Marc (25) en Jan (28, in een vorig leven nog 32) oog in oog te staan. Marc kwam met het volste vertrouwen aan de tafel maar het draaide uit op een torenhoge ontgoocheling. Met tussenstanden van 11-2 na 8 beurten en 16-3 na 13 beurten stevende hij langzaam maar zeker af naar zijn slechtste ADL-prestatie ooit. Stilletjes hopend op een dipje van Jan ploeterde hij verder, maar niets, maar dan ook niets wou lukken vandaag. Jan verzwakte nauwelijks en bezorgde zoals verwacht zijn team de verdiende eerredder (28-9 in 29 beurten). Volgens analisten had hij ietsje te veel gedronken. Bij Marc zinderde de afstraffing nog wel even door, maar de uitstekende sfeer in onze groep en entourage zorgden er voor dat hij het al snel vergeten was.
Nieuwkomer voorkomt blamage en bezorgt Guardjes nog winst op punten!
Onze cap Frank genoot deze week met zijn kersvers vrouwtje van een weekje verlof in Portugal. Hierdoor kwam onze nieuwste aanwinst Swa voor het eerst in actie, en het werd een debuut om u tegen te zeggen. Maar daarover later meer. Laten we beginnen bij het begin en zoals gewoonlijk is dat met Rene. Rene (15) kampt nagenoeg het hele seizoen al met een vormcrisis, die waarschijnlijk ook nog eens extra gevoed wordt door de onzekerheden omtrent zijn slopende ziekte. Ook deze keer geraakte hij maar niet uit de startblokken (3-0 na 9 beurten), en ook gaandeweg verbeterde de toestand nauwelijks (7-2 na 19 beurten). Maar doordat tegenstrever Willy (15) eveneens amper tot scoren kwam (2 punten in 18 beurten) kon onze ploegmakker tijdens een betere periode dan toch aansluiten in de stand (9-9 na 32 beurten en 11-11 na 39 beurten). Maar dan sloeg het noodloot weer onverbiddelijk toe. Met een serie van drie (met enkele gelukballetjes) kwam Willy in de 42ste beurt tot op één puntje van de zege (14-11). Rene vocht nog even terug tot 14-12, maar een beurtje later was hij er dan toch aan voor de moeite (15-12 in 45 beurten).
De Guardjes waren dus andermaal aangewezen op achtervolgen en wie is er dan op dit moment het beste geschikt om orde op zaken te stellen? Juist... onze fiston. Johnny (17) had tegen Guy (19) niet bepaald een topdag maar kwam na 22 beurten toch al ruim op voorsprong (9-4). Nochtans was in die periode toch gebleken dat zijn opponent veel meer in zijn mars had dan die vier schamele puntjes op het scorebord. Dit gegeven werd in enkele beurten bevestigd met een reeks van 2,2,0,3. Hiermee kwam Guy na 26 beurten voor het eerst op voorsprong (10-11) maar Johnny bracht de stand onmiddellijk terug in evenwicht (11-11). Er volgde nu een verbeten strijd waarbij de spanning om te snijden was. Met tussenstanden van 11-13, 12-15, 14-14 en 16-14 kon het echt alle kanten uit. Uiteindelijk was het dan toch Johnny die dik verdiend aan het langste eind trok (17-17 in 37 beurten).
Voor de gelegenheid speelde Marc (25) als derde man tegen... Marc (32) die we gemakshalve in het verslag HVR zullen noemen, maar net als Rene is ook Marc niet bepaald aan zijn beste seizoen bezig, Integendeel. Hij breekt momenteel alle records, maar dan wel in de kelder van de tabellen. Even leek er beterschap op komst bij een 6-4 voorsprong na 6 beurten, maar dat bleek enige tijd later ijdele hoop geweest te zijn. Met slechts 3 puntjes in 14 beurten kwam hij na 20 beurten al serieus op achterstand (9-18). Velen weten dan dat het nog lang niet gedaan is, maar tegenwoordig is dat een heel ander verhaal. Zonder te schitteren (7 punten in 14 beurten) bouwde HVR zijn voorsprong met gemak uit. Na 38 beurten stond dan ook de onvermijdelijke 19-32 eindstand op het scorebord. Dit bracht ons na drie wedstrijden op een totaal van amper 11,36 punten!
We hadden dus met andere woorden een mirakel nodig, nog straffer dan dat van Bernadette Soubirous in Lourdes.
We schrijven dan 1858, maar wat denk je?... Het gebeurde toch zeker! Of huidig paus Franciscus 159 jaar later het mirakel van Mortsel zal herkennen weten we nog niet, maar de aanvraag is alvast ingediend. Stel u voor... den heilige Swa.
Voor het verslag van de match gaan we kort zijn, maar dan heel kort. Maar eerst nog even dit. Tijdens het inspelen (opwarming) voor de match joeg Swa ons de stuipen op het lijf door vijfmaal achter elkaar! (u leest het goed) de figuur vanaf acquit te missen. De zesde keer was het dan toch raak maar het voorspelde alleszins weinig goeds. Was dit het biljartwonder waarover Johnny steeds sprak dachten we? Dat hij goed kon drinken dat klopte wel, maar goed biljarten? Toen hij dan ook nog eens vanaf acquit aan de match begon veraste hij god en klein Pierke. Is die nu helemaal zot geworden? dachten we. Maar nee... Swa (25) knalde meteen zeven stuks bijeen! Wat dan volgde trok (naar eigen zeggen) op niets, tot hij in de 16de beurt nog eens een serie van acht uit zijn hoed toverde! Hiermee kwam hij tot op één puntje van de zege (24-19) en een beurtje later kreeg Philip (36) dan het genadeschot toegediend.
Swa, één opmerking. Had jij in beurt zestien nu echt niet ineens kunnen uitmaken?
Door dit fe-no-me-na-le debuut van onze sympatieke ploegmakker pakten we nog geheel onverwacht de overwinning!
De Guardjes waren dus andermaal aangewezen op achtervolgen en wie is er dan op dit moment het beste geschikt om orde op zaken te stellen? Juist... onze fiston. Johnny (17) had tegen Guy (19) niet bepaald een topdag maar kwam na 22 beurten toch al ruim op voorsprong (9-4). Nochtans was in die periode toch gebleken dat zijn opponent veel meer in zijn mars had dan die vier schamele puntjes op het scorebord. Dit gegeven werd in enkele beurten bevestigd met een reeks van 2,2,0,3. Hiermee kwam Guy na 26 beurten voor het eerst op voorsprong (10-11) maar Johnny bracht de stand onmiddellijk terug in evenwicht (11-11). Er volgde nu een verbeten strijd waarbij de spanning om te snijden was. Met tussenstanden van 11-13, 12-15, 14-14 en 16-14 kon het echt alle kanten uit. Uiteindelijk was het dan toch Johnny die dik verdiend aan het langste eind trok (17-17 in 37 beurten).
Voor de gelegenheid speelde Marc (25) als derde man tegen... Marc (32) die we gemakshalve in het verslag HVR zullen noemen, maar net als Rene is ook Marc niet bepaald aan zijn beste seizoen bezig, Integendeel. Hij breekt momenteel alle records, maar dan wel in de kelder van de tabellen. Even leek er beterschap op komst bij een 6-4 voorsprong na 6 beurten, maar dat bleek enige tijd later ijdele hoop geweest te zijn. Met slechts 3 puntjes in 14 beurten kwam hij na 20 beurten al serieus op achterstand (9-18). Velen weten dan dat het nog lang niet gedaan is, maar tegenwoordig is dat een heel ander verhaal. Zonder te schitteren (7 punten in 14 beurten) bouwde HVR zijn voorsprong met gemak uit. Na 38 beurten stond dan ook de onvermijdelijke 19-32 eindstand op het scorebord. Dit bracht ons na drie wedstrijden op een totaal van amper 11,36 punten!
We hadden dus met andere woorden een mirakel nodig, nog straffer dan dat van Bernadette Soubirous in Lourdes.
We schrijven dan 1858, maar wat denk je?... Het gebeurde toch zeker! Of huidig paus Franciscus 159 jaar later het mirakel van Mortsel zal herkennen weten we nog niet, maar de aanvraag is alvast ingediend. Stel u voor... den heilige Swa.
Voor het verslag van de match gaan we kort zijn, maar dan heel kort. Maar eerst nog even dit. Tijdens het inspelen (opwarming) voor de match joeg Swa ons de stuipen op het lijf door vijfmaal achter elkaar! (u leest het goed) de figuur vanaf acquit te missen. De zesde keer was het dan toch raak maar het voorspelde alleszins weinig goeds. Was dit het biljartwonder waarover Johnny steeds sprak dachten we? Dat hij goed kon drinken dat klopte wel, maar goed biljarten? Toen hij dan ook nog eens vanaf acquit aan de match begon veraste hij god en klein Pierke. Is die nu helemaal zot geworden? dachten we. Maar nee... Swa (25) knalde meteen zeven stuks bijeen! Wat dan volgde trok (naar eigen zeggen) op niets, tot hij in de 16de beurt nog eens een serie van acht uit zijn hoed toverde! Hiermee kwam hij tot op één puntje van de zege (24-19) en een beurtje later kreeg Philip (36) dan het genadeschot toegediend.
Swa, één opmerking. Had jij in beurt zestien nu echt niet ineens kunnen uitmaken?
Door dit fe-no-me-na-le debuut van onze sympatieke ploegmakker pakten we nog geheel onverwacht de overwinning!
Winst op punten in prestigeduel tegen kampioenenploeg! Derde gelijkspel op rij.
Voor onze derde uitwedstrijd op rij waren we te gast bij onze toffe vrienden van Joe Pilers. De kampioenenploeg van vorig seizoen in de B-reeks kenden net als wij een vrij matige seizoenstart, maar het is en blijft een absolute topploeg.
De eerste match tussen Rene (15) en Mike (17) verliep voor beide spelers erg moeizaam want er werd gestreden tot in de 49ste beurt voor de overwinning. Mike trok uiteindelijk aan het langste eind, maar veel punten leverde dit voor beide ploegen niet op (1-0).
MAN VAN DE MATCH Johnny (17) moest het opnemen tegen supertalent Yannick (17), maar laatstgenoemde kon - mede door het sterk defensieve spel van onze ploegmakker - nauwelijks zijn stempel op de wedstrijd drukken. Tot en met beurt tien verliep de strijd gelijk opgaand (5-5), maar hierna was onze 'fiston' heer en meester om uiteindelijk na een zeer sterke partij te finishen in een erg knappe 20 beurten (1-1).
In de derde partij van de avond hielden Frank (21) en Nicky (21) lange tijd gelijke tred (14-13 na 28 beurten), maar uiteindelijk haalde Nicky het toch dik verdiend na een sterker wedstrijdeinde dan onze Cap met tien brossen op rij (2-1).
Marc (25) kon ons tegen Kevin (25) alsnog een gelijkspel bezorgen, maar het leek geruime tijd een copie te gaan worden van zijn telleurstellende prestatie van vorige week (7-4 na 11 beurten). Tot hij bij wonder in beurt 12 een reeks van 8 uit zijn mouw schudde. Hierna was er geen houden meer aan en finishte hij uiteindelijk knap in 21 beurten (2-2).
Derde 2-2 gelijkspel op rij, maar net als verleden week toch ook met winst op punten. De totaalpunten waren ook nu weer aan de matige kant, maar voor dit resultaat hadden we met zijn allen op voorhand getekend. Zeker weten!
De eerste match tussen Rene (15) en Mike (17) verliep voor beide spelers erg moeizaam want er werd gestreden tot in de 49ste beurt voor de overwinning. Mike trok uiteindelijk aan het langste eind, maar veel punten leverde dit voor beide ploegen niet op (1-0).
MAN VAN DE MATCH Johnny (17) moest het opnemen tegen supertalent Yannick (17), maar laatstgenoemde kon - mede door het sterk defensieve spel van onze ploegmakker - nauwelijks zijn stempel op de wedstrijd drukken. Tot en met beurt tien verliep de strijd gelijk opgaand (5-5), maar hierna was onze 'fiston' heer en meester om uiteindelijk na een zeer sterke partij te finishen in een erg knappe 20 beurten (1-1).
In de derde partij van de avond hielden Frank (21) en Nicky (21) lange tijd gelijke tred (14-13 na 28 beurten), maar uiteindelijk haalde Nicky het toch dik verdiend na een sterker wedstrijdeinde dan onze Cap met tien brossen op rij (2-1).
Marc (25) kon ons tegen Kevin (25) alsnog een gelijkspel bezorgen, maar het leek geruime tijd een copie te gaan worden van zijn telleurstellende prestatie van vorige week (7-4 na 11 beurten). Tot hij bij wonder in beurt 12 een reeks van 8 uit zijn mouw schudde. Hierna was er geen houden meer aan en finishte hij uiteindelijk knap in 21 beurten (2-2).
Derde 2-2 gelijkspel op rij, maar net als verleden week toch ook met winst op punten. De totaalpunten waren ook nu weer aan de matige kant, maar voor dit resultaat hadden we met zijn allen op voorhand getekend. Zeker weten!
Guardjes geven 0-2 voorsprong uit handen maar winnen toch nog op punten van koploper.
Voor onze tweede wedstrijd van het seizoen trokken we naar 'Lierke plezierke' om de huidige koploper 'De Plezante Hoek' partij te geven. 'Man van de match' Frank begon uitzonderlijk als eerste speler (hij moest later nog gaan werken met de nacht) en bracht ons na een erg knappe partij - met onder andere twee series van vijf en nog eentje van vier - na amper 22 beurten al op een 0-1 voorsprong. Rene, de laatste tijd wat worstelend om de goede vorm terug te vinden verraste ons deze keer, en knalde zijn tegenstrever in 27 beurten naar de eeuwige jachtvelden (0-2). Beter kan je nauwelijks beginnen. Met spelers als Johnny en Marc voor de overige matchen hoop je dan toch al stiekem op een driepunter...maar niet dus. Johnny speelde nog een behoorlijke partij, had zelfs tot de 27ste beurt uitzicht voor winst (10-12), maar dan was het al Lier wat de klok sloeg (17-13). Marc daarentegen deed wat hij kon maar ontgoochelde sterk. Akkoord zijn tegenstrever kreeg met een tikje hier en daar meestal vertrekkers voorgeschoteld...maar toch. Opnieuw (maar) een gelijkspel dus (2-2), maar deze keer wél met winst op punten (22,64-24,35). Niet slecht... al zat er zeker meer in.
Guardjes openen nieuw seizoen in vakantiemodus maar slepen nog geheel onverwacht gelijkspel uit de brand!
Volgens de kalender hadden we onze eerste wedstrijd eerst thuis moeten afwerken, maar omwille van renovatiewerken in ons toekomstig thuislokaal te Schilde werd deze omgewisseld en zelfs een week naar voren geschoven.
Dit maakte dat Rene vanaf acquit als allereerste speler de gehele nieuwe ADL competitie in gang schoot en daarbovenop ook nog eens het allereerste punt scoorde. een historisch moment! Noteer: 28 augustus 2017, 19u16.
Verder dan zijn 'moment de gloire' kwam hij jammer genoeg niet. Zelf had hij daar weinig schuld aan, maar wat doe je in godsnaam tegen een tegenstrever met zijn zakken vol klavertjes vier, konijnenpoten, vliegenzwam en andere gelukbrengende attributen. Maar liefst zes varkentjes passeerden de revue! Het ene al wat lelijker dan het andere (voor ons toch). Een totaal dat onze ploegmakker zelfs nog niet bijeen kreeg gespeeld in zijn hoogdagen. Een 11-17 nederlaag was dan ook het logische, maar harde verdict. Niettemin behaalde Rene toch nog mooie punten (4,80), om maar te zeggen dat het niet zo slecht was.
Uitgezonderd het nieuwe laken wat bij iedereen voor de nodige ergernis zorgde, had Johnny in zijn match vooral problemen met zijn keu. Meerdere fosse-keus deden hem dan ook tot driemaal toe van voorstuk veranderen. Na een matige start (8-3 na 9 beurten) bleek de derde keer de goede keer geweest te zijn (waar hebben we dat nog gehoord). Met een mooie serie van vier knalde onze 'fiston' zich in de 25ste beurt voor het eerst aan de leiding (11-12). Meer dan een opflakkering was het evenwel niet want hierna bleven de prestaties van beide spelers ondermaats. Spanning voor winst was er des te meer. Johnny kwam enkele keren terug op achterstand (nooit met meer dan 2 punten) maar ook enkele keren terug op gelijke hoogte. Na een slopende strijd kwamen beide spelers in de 46ste beurt tot op één punt van de zege (18-16). Uiteindelijk was het dan toch Johnny die, na tien brossen op rij, een beurt later het blauwe laken naar zich toe trok.
Na een ingetogen vreugdedans kon Frank ons terug op koers zetten voor de drie bonuspunten. Met vijf stuks in de eerste beurt (0-5) en tussenstanden van 3-9 na 8 beurten en 5-12 na 13 beurten had hij dan ook alle troeven in handen om ons op voorsprong te brengen. Maar met slechts één puntje in de daaropvolgende elf beurten kwam zijn opponent na 24 beurten terug op gelijke hoogte (13-13). Wat later kwamen beide spelers afwisselend nog eens aan de leiding (13-15, 17,16) tot we opnieuw een gelijke stand kregen na 31 beurten (17-17). Alles lag nog open maar jammer genoeg werd Frank de beurt daarop kansloos uitgeteld. Ook voor Frank waren er nog verdienstelijke verliespunten (4,74), maar ze smaakten wel iets zuurder dan die van Rene.
Dat een wedstrijd nooit gedaan is voor ze gedaan is illustreerde Marc (nog maar eens) in zijn partij. Mede door een erg stevige verdediging van zijn tegenstrever kwam hij na 11 beurten al op een 15-2 achterstand. Erger werd het nog na 20 beurten met een 30-7 op het scorebord. Frank (55) leek gezien het wedstrijdverloop de handicap van dertig punten makkelijk te gaan goed maken, maar het lukte hem steeds net niet. Marc geloofde nog in zijn kansen en kreeg na enkele kleine reeksjes ook meer en meer vertrouwen (44-20 na 32 beurten). Hij voelde een stunt al aankomen, verloor heel even de zwaartekracht, maar Frank zette hem met beide voetjes terug op moeder aarde na een knappe serie van acht (52-20 na 33 beurten). Dát was wel even schrikken en veel tijd om dit te verwerken was er niet. Met nog maar drie punten te gaan had Frank nu plots de beste papieren, maar uiteindelijk was het toch onze ploegmakker die het twee beurtjes later prachtig afmaakte met een serie van vijf (52-25). Matrix Doors had dan wel gewonnen op punten, maar wij hadden door dit gelijkspel achteraf toch (heel even) het beste gevoel!
Dit maakte dat Rene vanaf acquit als allereerste speler de gehele nieuwe ADL competitie in gang schoot en daarbovenop ook nog eens het allereerste punt scoorde. een historisch moment! Noteer: 28 augustus 2017, 19u16.
Verder dan zijn 'moment de gloire' kwam hij jammer genoeg niet. Zelf had hij daar weinig schuld aan, maar wat doe je in godsnaam tegen een tegenstrever met zijn zakken vol klavertjes vier, konijnenpoten, vliegenzwam en andere gelukbrengende attributen. Maar liefst zes varkentjes passeerden de revue! Het ene al wat lelijker dan het andere (voor ons toch). Een totaal dat onze ploegmakker zelfs nog niet bijeen kreeg gespeeld in zijn hoogdagen. Een 11-17 nederlaag was dan ook het logische, maar harde verdict. Niettemin behaalde Rene toch nog mooie punten (4,80), om maar te zeggen dat het niet zo slecht was.
Uitgezonderd het nieuwe laken wat bij iedereen voor de nodige ergernis zorgde, had Johnny in zijn match vooral problemen met zijn keu. Meerdere fosse-keus deden hem dan ook tot driemaal toe van voorstuk veranderen. Na een matige start (8-3 na 9 beurten) bleek de derde keer de goede keer geweest te zijn (waar hebben we dat nog gehoord). Met een mooie serie van vier knalde onze 'fiston' zich in de 25ste beurt voor het eerst aan de leiding (11-12). Meer dan een opflakkering was het evenwel niet want hierna bleven de prestaties van beide spelers ondermaats. Spanning voor winst was er des te meer. Johnny kwam enkele keren terug op achterstand (nooit met meer dan 2 punten) maar ook enkele keren terug op gelijke hoogte. Na een slopende strijd kwamen beide spelers in de 46ste beurt tot op één punt van de zege (18-16). Uiteindelijk was het dan toch Johnny die, na tien brossen op rij, een beurt later het blauwe laken naar zich toe trok.
Na een ingetogen vreugdedans kon Frank ons terug op koers zetten voor de drie bonuspunten. Met vijf stuks in de eerste beurt (0-5) en tussenstanden van 3-9 na 8 beurten en 5-12 na 13 beurten had hij dan ook alle troeven in handen om ons op voorsprong te brengen. Maar met slechts één puntje in de daaropvolgende elf beurten kwam zijn opponent na 24 beurten terug op gelijke hoogte (13-13). Wat later kwamen beide spelers afwisselend nog eens aan de leiding (13-15, 17,16) tot we opnieuw een gelijke stand kregen na 31 beurten (17-17). Alles lag nog open maar jammer genoeg werd Frank de beurt daarop kansloos uitgeteld. Ook voor Frank waren er nog verdienstelijke verliespunten (4,74), maar ze smaakten wel iets zuurder dan die van Rene.
Dat een wedstrijd nooit gedaan is voor ze gedaan is illustreerde Marc (nog maar eens) in zijn partij. Mede door een erg stevige verdediging van zijn tegenstrever kwam hij na 11 beurten al op een 15-2 achterstand. Erger werd het nog na 20 beurten met een 30-7 op het scorebord. Frank (55) leek gezien het wedstrijdverloop de handicap van dertig punten makkelijk te gaan goed maken, maar het lukte hem steeds net niet. Marc geloofde nog in zijn kansen en kreeg na enkele kleine reeksjes ook meer en meer vertrouwen (44-20 na 32 beurten). Hij voelde een stunt al aankomen, verloor heel even de zwaartekracht, maar Frank zette hem met beide voetjes terug op moeder aarde na een knappe serie van acht (52-20 na 33 beurten). Dát was wel even schrikken en veel tijd om dit te verwerken was er niet. Met nog maar drie punten te gaan had Frank nu plots de beste papieren, maar uiteindelijk was het toch onze ploegmakker die het twee beurtjes later prachtig afmaakte met een serie van vijf (52-25). Matrix Doors had dan wel gewonnen op punten, maar wij hadden door dit gelijkspel achteraf toch (heel even) het beste gevoel!