Sublieme Guardjes bezorgen kampioenenploeg torenhoge kater!
|
Vanavond moeten we tegen de leider uit onze competitie: Nova 1.
De mannen uit Heist Goor kunnen de titel niet meer mislopen en met slechts twee
nederlagen achter hun naam zijn hiermee ze de absolute recordhouder van alle
reeksen. Geen enkele ploeg deed beter. Voor ons stond nog steeds de vijfde
plaats op het spel, een strijd die nu al weken lang hard bevochten wordt met
Quick. De achterstand van 7,59 ptn. is nog goed te maken, maar daarvoor was veel
punten behalen op deze voorlaatste speeldag dan ook een must. Vanwege de reputatie van de tegenstrever stonden we dus een
beetje voor een 'Mission Impossible' vandaag, maar de concentratie en motivatie
bij ieder van ons was top!
Johnny begon als eerste vanaf acquit en scoorde meteen al drie punten. Een droomstart, maar even later kwam Danny al terug tot 3-2. Vanaf het begin werd al meteen duidelijk dat dit een leuke partij zou worden tussen deze twee puntenpakkers. Johnny speelde uitstekend en scoorde met regelmaat, maar ook Danny was sterk bezig en liet het verschil nooit hoger oplopen dan drie punten (9-6 na 10 beurten). Moeilijk te voorspellen wie het zou gaan halen, en zeker niet nadat Danny in de twaalfde beurt de bordjes op 9-8 had gezet. Johnny was echter zowel mentaal als spelend supersterk vandaag. Telkens met maar één puntje maar wel bijna elke beurt scorend, kwam hij in de zeventiende beurt opnieuw ruim op voorsprong met 13-9. Enkel een inzinking kon Johnny nu nog van de zege houden, maar vier beurtjes later bezorgde hij ons team de eerste zege van de avond in een schitterende 21 beurten (15-10), zijn beste seizoensprestatie van de lopende competitie. Danny had nog een nabeurt, scoorde van acquit, maar strandde bij het tweede punt, volgens hem na een verkeerdeijke scheidsrechterlijke beslissing. De meningen waren verdeeld van kamp tot kamp, maar Frank hield voet bij stuk en keurde het (tweede) punt resoluut af (15-11). Gevolg, minutenlang geroep en getier tussen beide teams waarbij de gemoederen van sommige serieus verhit geraakten. Na een tijdje werd alles wel weer rustig, maar dit voorval illustreerde perfect het belang van deze wedstrijd. Na dit voorval en tijdens de pauze bleef Michaël goed gefocust op zijn nakende match. Zijn opponent Rudy daarentegen had duidelijk nog niet alles verwerkt en vatte de match aan met een nog steeds verhoogde bloeddruk. Zowel Rudy als Michael scoorden in hun eerste beurt (1-1), maar hierna was Michaël met vaak oogstrelend biljartspel heer en meester op het groene laken. Rudy kreeg geen bal serieus bijeen gestampt, terwijl Michaël bijna beurt op beurt punten liet optekenen. Dit bracht de |
stand na amper twaalf
beurten al op een zeer geruststellende 1-11 voorsprong. De 2-0 was nu al zo
goed als binnen ,en zo moet Michaël ook gedacht hebben want de concentratie
ebte zienderogen weg. Rudy was nog steeds nadrukkelijk op zoek naar zijn tweede
puntje, wat hem uiteindelijk na vijftien brossen lukte in de zeventiende beurt
(2-11). Ondertussen stond onze ploegmakker ook al vijf beurten droog maar wat
later bracht hij de stand met drie en één punt in de negentiende beurt op 2-15.
Net als Johnny leek nu ook Michaël op weg naar een beste seizoensprestatie,
maar enkele ongelukkige missers beslisten daar anders over. Zes beurten beurten
had hij uiteindelijk nog nodig om te finishen in een al bij al erg knappe 25
beurten (3-17). De mannen van Nova waren het duidelijk zichtbaar niet gewend om
in een wedstrijd op een 0-2 achterstand te komen. Dit was hun dit seizoen nog
niet overkomen en bovendien zat een derde nederlaag er nu aan te komen.
Frank kon ons nu al de drie punten bezorgen, maar ook hij had door het voorval tijdens de eerste match nog niet alle stoom kunnen aflaten. Een ander beeld kregen we van Frank's tegenstrever Danny, die als vermoedelijk toekomstig eindwinnaar van het top-9 klassement, duidelijk extra gemotiveerd aan de tafel verscheen. Frank had Danny in de heenmatch nog een pandoering van jewelste bezorgt (9-23), en dat speelde ook nog mee natuurlijk. Danny begon uitstekend met een reeks van 1,4,2, terwijl frank in diezelfde periode zich tevreden moest stellen met tweemaal één punt (7-2). Even dachten we dat Danny als een pletwals voorbij Frank zou gaan, maar met slechts één puntje in acht beurten kreeg Frank de gelegenheid om terug te komen tot 8-7 en een beurtje later stonden we zelfs terug bij af (9-9 na 12 beurten). Ondanks het goede gemiddelde vonden we Frank toch niet goed spelen, en ook van zijn alom gevreesde attitude was geen enkel spoor terug te vinden. De schermutseling eerder op de avond bleef hem maar achtervolgen, en ook al scoorde hij meer dan met regelmaat, het was telkens maar met één puntje. Daartegenover scoorde Danny procent gewijs niet meer als Frank, maar wel beter met o.a. enkele keren een serie van drie of twee. Zodoende belande Frank in de zestiende beurt op en 14-10 achterstand en kreeg hij het gemaakte gat gaandeweg niet meer dichtgereden. Danny zegevierde uiteindelijk in een mooie 28 beurten (23-18), maar ook Frank behaalde ondanks verlies nog goede punten (4,89). Van de overwinning op punten bij een gelijk spel waren we nu al zeker (21,70-14,26), maar van de drie punten nog lang niet. Marc was dan wel goed gefocust maar zit al wekenlang in de hoek waar de klappen vallen. Philippe bracht vanaf acquit de stand op 2-0 maar Marc |
scoorde meteen dezelfde
beurt vijf stuks tegen (2-5). Een uitstekend begin dachten we allemaal, maar in
de derde beurt werd het even erg stil in onze hoek. Philippe knalde een serie
van negen bij elkaar en zette hiermee Marc al aanzienlijke op achterstand
(11-5). Marc prikte even later tegen met een puntje, maar Philippe vergrootte in
de zevende beurt verder zijn voorsprong met een serie van drie (14-6). Philippe
leek nu af te stevenen op een vlotte overwinning, maar Marc vocht vanaf
dezelfde beurt terug met een reeks van 4,2,1 (14-13). Tijdens de volgende vier
beurten scoorden beide spelers slechts eenmaal (15-14), maar met vier stuks in
de veertiende beurt kwam Philippe opnieuw ruim op voorsprong (19-14). Marc
antwoordde ook nu weer gevat tegen met drie punten (19-17) maar kreeg tegelijkertijd
toch ook meer en meer het gevoel dat hij telkens een stapje te laat kwam. In de
volgende beurt lukte het dan toch. Met nog eens een serie van drie kwam hij
voor het eerst in deze match op voorsprong (19-20). Een miniem verschil
weliswaar, en zeker niet geruststellend, maar deugd deed het wel. Ook Philippe
had dit niet echt verwacht en leek even aangeslagen te zijn. En het werd nog
beter voor ons nadat Marc eerst met twee, en daarna nog eens met zijn derde
serie van drie, de stand na twintig beurten op 20-25 had gebracht. Philippe
leek zich ondertussen al neergelegd te hebben bij een nakende nederlaag,
terwijl niemand bij ons, Marc op kop, nog twijfelde aan een goede afloop. Marc
verzaakte het echter af te maken, terwijl Philippe er toch nog in slaagde,
eerst met één punt en een beurtje later met drie punten, terug te komen tot
24-25. Het kon dus opnieuw alle kanten uit, zelfs nadat Marc een beurtje later
de stand op 24-26 had gebracht. De spanning was nu om te snijden en een niet te
voorspellen einde was in de maak. In de volgende beurt (25ste) knalde Philippe
zich, met z'n tweede serie van vier, nog geheel onverwacht naar de overwinning
(28-26). Marc had nog wel een nabeurt maar had moeite om de klap te verwerken.
De stoot van acquit lukte nog wel (28-27) maar voor het allerlaatste te maken
punt kwamen de ballen 'gewrongen' liggen. Een klos vermijden behoorde volgens
Marc niet tot de mogelijkheden maar een ander alternatief was niet meteen
voorhanden. Dan maar kiezen voor de 99% kans op een klos dacht Marc, en of hij
kloste. Noem het de klos van het jaar, het varken van het jaar or wathever...
hij was er wél op (en hoe) en meer moest dat niet zijn. Alle blikken van Nova
stonden (begrijpelijk) op oneindig maar de 'Mission Impossible' was voor ons
wel succesvol afgerond. Bovendien behaalden we met 32,20 punten de op één na
hoogste score uit ons bestaan. Nog één keer schitteren en de vijfde plaats is
binnen! Yep!
|
Guardjes pakken nog eens uit met verpletterende overwinning!
|
Vanavond moeten we strijd leveren tegen Wilson 1, een ploeg die
ons thuis in de heenronde nog trakteerde op een flinke pandoering (0-4). Met
14,34 punten achterstand op Quick en met nog maar slechts drie wedstrijden voor
de boeg, moesten we een soortgelijk scenario absoluut vermijden. De opdracht
voor de resterende confrontaties zijn eigenlijk (simpel). Winnen en liefst met
zoveel mogelijk punten. Enkel dan hebben we nog een kansje voor die vijfde
plaats en de daaraan verbonden €200.
Het begon echter al bijzonder slecht voor ons in de eerste match. Johnny kwam de eerste beurt al op een 3-0 achterstand en na vijf beurten wezen de bordjes al 6-1 aan in het voordeel van Eddy. Johnny bleef echter Siberisch kalm en met een knappe serie van vier zette hij die scheve situatie volledig recht in de negende beurt (6-6). Beurtenlang bleef de match nu gelijkopgaand, tot Johnny in de vijftiende beurt met nog eens een serie van drie deze keer een kloof sloeg (8-11). Onze ploegmakker was technisch duidelijk de betere speler maar Eddy was nog niet uitgeteld. Met een reeks van 1,2 kwam hij na achttien beurt eerst opnieuw op gelijke hoogte (11-11) en na 22 beurten met een serie van twee zelfs terug op voorsprong (13-12). Vooral voor ons was de spanning nu bijna ondragelijk. Verliezen was immers geen optie maar gelukkig maakte een sterk spelende johnny het dan toch dik verdiend af met een reeks van 2 en 1, en dit in een erg knappe 24 beurten. Een uiterst belangrijke zege, meteen goed voor zijn beste seizoensprestatie (competitie). Michaël was nu aan zet maar ook zijn match evalueerde van bij de start al bijzonder moeizaam. Na eerst vanaf acquit gemist te hebben kwam hij meteen 0-2 achter, en na vijf beurten stond er al een 0-3 op het scorebord. Moeilijk te zeggen of hij al of niet slecht speelde, want de figuren die hij voorgeschoteld kreeg waren echt niet te maken. Ook Victor, normaal toch ook niet de eerste de beste, kreeg weinig of geen spel en deelde mee in de malaise. Dit bracht de stand na dertien beurten op een alleszeggende 2-5. |
Even leek er verbetering op komst nadat onze ploegmakker met een reeks van
2,1,1 even op voorsprong was gekomen (6-5) maar ook Victor scoorde nog eens en
bracht hiermee de strijd terug op af (6-6). Hierna kregen we opnieuw het zelfde
spelbeeld als voorheen. Moeilijke zo niet onmogelijk te maken figuren, en
wanneer er dan toch eens een pruimpje lag te lonken, werd ook dat
(begrijpelijk) de nek omgewrongen. Met slechts drie punten voor elk in
negentien beurten bracht dit de stand na 35 beurten op... 9-9. Victor kon er
bij momenten nog om lachen, maar onze ploegmakker werd er bijzonder moedeloos
van. Continue aangemoedigd door zijn teamgenoten kwam hij de volgende beurt dan
voor het eerst in deze match op voorsprong (11-10). Even later was Victor met
drie punten nog eens aan het feest (11-13), maar met een reeks van 1,2 kwam
Michaël na 41 beurten terug op voorsprong (14-13). De eindspurt was nu ingezet
maar 't was nog steeds met platte banden én bergop. Negen beurten lang werd er
geen punt meer gemaakt tot Michaël er in de 51ste beurt er dan toch 15-13 van
maakte. Dit puntje had hem wellicht een boost gegeven want amper vier beurten
later scoorde hij al het winnende en verlossende punt (17-13). Victor had nog
een nabeurt maar behaalde daarmee zijn 16de bros op rij.
Goed was het zeker niet, maar gezien het wedstrijdverloop werd het belangrijkste en meest haalbare wel binnengehaald, namelijk het wedstrijdpunt! 0-2 of 1-1, een wereld van verschil. Frank kon nu al de drie wedstrijdpunten binnen halen maar ook hij startte niet opperbest. Ook Ludo mistte zijn start volledig en zodoende kregen we na zes beurten een bedroevende 1-1 tussenstand. Tijdens de volgende beurten kwam de strijd tussen deze twee kleppers dan toch op gang. Eerst kwam Ludo met een reeks van 1,2,1,1 op voorsprong (3-6 na 11 beurten), maar amper twee beurten later claimde Frank resoluut het leiderschap met onder andere een knappe serie van vijf (10-6). Ludo was nu op achtervolgen aangewezen en zag z'n winstkansen nog verminderen wanneer Frank in de 23ste beurt |
met drie
punten de stand op 15-9 had gebracht. Ludo leek mentaal uitgeteld maar kwam
enkele beurten later toch terug tot 15-11. Onze ploegmakker stond ondertussen al
vijf beurten droog maar het was stilte voor de storm. Met een prachtige serie
van zes kwam hij in de 29ste beurt tot op twee punten van de zege (21-11). Lang
moesten we hiervoor niet meer wachten want vier beurten later was het bingo!
Ludo milderde in zijn nabeurt nog tot 23-13 maar dit kon de vreugde bij ons
niet bederven. Goede match van onze cap, mooie punten, met als bonus de drie
wedstrijdpunten al op zak.
Marc kon nu met een goed gevoel aan zijn match beginnen, maar ook hier werd de trend van de avond verder gezet. Slecht begin, weinig kansen en een zeer matig scoreverloop. Getuige, de 2-4 stand in het voordeel van Marcel, en dit na acht beurten. Voor beide spelers een veel te laag gemiddelde, maar daar kwam de volgende zeven beurten verandering in. Met een mooie reeks van 2,1,1,1,1,2,3 kwam Marc na vijftien beurten mathematisch op gelijke hoogte van Marcel (13-10). Beurten lang werd er nu door beiden nog nauwelijks gescoord, wat het wedstrijdgemiddelde wederom behoorlijk kelderde (17-15 na 29 beurten). Om het tij alsnog te doen keren laste Marc een (echte) plaspauze in. Pas bij zijn terugkomst zag hij hoe de ballen waren kwamen te liggen. 'Ik had beter nog wat gewacht' zei hij tegen johnny. Er lag immers een aartsmoeilijke figuur op tafel maar hij klaarde wonderwel de klus. Ook de volgende stoot was een beauty en nog eens zes stuks later stond hij in één beurt plots aan de leiding met 25-16. Marcel was nu definitief uitgeteld, en vier beurten later was onze vierde zege van de avond een feit (28-16). Eén goed moment van Marc was uiteindelijk voldoende om dit te bewerkstelligen. Met alle matchen gewonnen te hebben viel ons puntentotaal eigenlijk nog wat tegen, maar de mannen van Quick lieten diezelfde avond nog een veel grotere steek vallen. Hierdoor werd het verschil in punten tussen ons en hen bijna gehalveerd tot 7,59 punten! TIP VAN DE WEEK: Ga op tijd plassen! |
Als we de vijfde plaats alsnog willen pakken, zal het beter moeten... véél beter!
|
De competitie loopt stilaan op z'n einde, maar voor ons worden
het nog spannende weken. We kunnen immers nog altijd een prijs pakken, maar
meer dan een vijfde plaats zit er echter niet meer in. Dé te kloppen ploeg voor
die vijfde stek is Quick. Wekelijks beter doen dan het team uit Edegem is nu de
opdracht, te beginnen vanavond tegen Cafe De Deken. De mannen uit Merksem
flirten met degradatie, maar voor ons blijft het toch steeds een moeilijk te
bespelen ploeg. Frank begon deze keer als eerste voor ons team en dit omdat tegenstrever
Jef nog een nachtshift voor de boeg had.
Jef startte uitstekend met drie punten vanaf acquit, maar enkele beurten later had Frank de bordjes al opnieuw in evenwicht gebracht (3-3). Nadat Frank in de achtste beurt voor het eerst op voorsprong was gekomen (4-5) vergrootte hij een beurtje later de kloof met drie mooie punten (5-8). Jef antwoordde echter meteen met een mooie serie van 2,4,1, maar ook Frank scoorde in diezelfde periode nog eens twee en één punten. Dit bracht de stand na dertien beurten op 12-11 in het voordeel van Jef. Twee beurten later nam Frank opnieuw de fakkel over (12-13), maar weer twee beurten later stonden de bordjes terug gelijk (14-14). De spanning was om te snijden en het kon nu echt alle kanten uit met deze twee kleppers. Beide spelers lieten nauwelijks punten liggen, en met de meet in zicht begon elke misser nu zwaar door te wegen. Dit ondervond Frank meteen aan de lijve nadat Jef vanaf de achttiende beurt nog eens een reeks van 3,1,2 bijeen speelde. Frank scoorde in die drie beurten slechts eenmaal en het kwaad was geschied. Met een 20-15 stand op het scorebord werd het nu plots heel moeilijk zo kort bij het einde. Het enige wat Frank nu nog kon reden was een aanzienlijke serie, maar het was Jef die met zijn derde serie van drie deze titanenstrijd beslechtte in een knappe 22 beurten. Frank had echter nog een nabeurt en milderde met drie knappe punten nog sterk tot 23-19. |
Uiteraard was onze ploegmakker achteraf fel ontgoocheld, maar lecht gespeeld
(zoals hij zelf zei) had hij zeker niet. Integendeel zelfs, want met de op één
na sterkste seizoen-prestatie had hij normaal tegen eender wie gewonnen. Vandaag
was Jef op het juiste moment net iets sterker... niet meer en niet minder.
Rene moest het nu opnemen tegen Arnold, niet meteen dé te vrezen tegenstrever in driebandenland. Het voorspelde dus een makkie te gaan worden en zeker wanneer Rene na zestien beurten ruim de leiding nam met 0-7. Rene was nochtans op z'n zachts gezegd ook niet goed bezig, maar werd dan weer hier en daar flink geholpen door de goden. Ondanks zijn matig spel kon hij na twintig beurten, bij een 2-10 stand, toch nog een goed gemiddelde claimen. Arnold had ondertussen de nul ook al weggevaagd en begon nu regelmatiger te scoren. Niet meteen een ontwikkeling om je zorgen over te maken, maar dat werd het op de lange duur wel nadat Rene beurtenlang geen punt meer gemaakt kreeg. Met slechts één puntje in 21 beurten kon hij Arnold mathematisch nog net op gelijke hoogte houden (9-11). Rene had het nu mentaal bijzonder moeilijk, hunkerde naar steun, maar domme, respectloze commentaren van sommige langs de zijlijn duwden hem nog meer in de vernieling. Nadat Arnold in de 46ste beurt voor het eerst in deze wedstrijd op voordeel was gekomen (11-12), stelde Rene in de 50ste beurt meteen orde op zaken (11-14). Rene was nu nog maar één puntje verwijderd van de zege, maar ook Arnold kwam de volgende beurt tot op één punt van winst (12-14). Met nog een nabeurt op zak stond onze ploegmakker er nu in het slechtste geval nog het beste voor, maar gelukkig had hij die joker niet meer nodig. In dezelfde beurt nog knalde Rene ons met een prachtig punt langszij Cafe De Deken (1-1). Michel kwam tegen Johnny van acquit op voorsprong (1-0), maar enkele beurten later had onze ploegmakker dit al rechtgezet (1-3). Michel prikte meteen terug en met onder andere een serie van drie zorgde hij na negen |
beurten al voor een kleine kloof (6-3). Na dat Johnny eerst had gemilderd tot 6-4 kwam hij anaf de dertiende beurt pas goed op dreef. Met een knappe
reeks van 3,2,1,1,1 kwam hij na zeventien beurten ruim op voorsprong (8-12).
Met daarbij geteld nog een goed te maken handicap van vier punten in zijn
achterhoofd, kreeg Michel het nu mentaal erg moeilijk. Johnny was nog maar drie
punten verwijderd van de zege maar het vet was van de soep. Gelukkig had Michel
al lang de handdoek geworpen en bleef Johnny met slechts twee punten in tien
beurten nog steeds royaal aan de leiding (10-14). Na dat Michel eerst nog had
gemilderd tot 11-14 was het in de 28ste beurt dan toch eindelijk raak. Een mooi
resultaat, na een wedstrijd die eigenlijk al na vijftien beurten gespeeld was.
Marc kon nu voor de achtste keer dit seizoen (KVA inbegrepen) voor de drie punten zorgen, maar tot dusver was dit nog maar één keer gelukt. Ooit was dit anders en dit gegeven spookt al wekenlang door zijn hoofd. Misschien kon hij vandaag wat procentjes vertrouwen winnen maar het begon al slecht. Vincent begon van Acquit en pakte na vijf beurten al een kleine voorsprong (5-1). Nadat Vincent eerst nog op 6-1 was gekomen kwam Marc dan eindelijk toch beter in de match. Met een reeks van 3,2,2 kwam hij na acht beurten op gelijke hoogte (8-8). Vincent bleek echter één van zijn betere dagen te hebben en kwam onder meer met een knappe reeks van 4,2,0,1,2,4,2 in geen tijd zeer riant aan de leiding (26-14 na 20 beurten). Na acht brossen op rij begon Marc dan aan een betere periode, maar de broodnodige serie om dit alsnog recht te zetten kwam er maar niet. Even was er nog hoop bij een 35-24 stand, maar een beurtje later was hij eraan voor de moeite. Marc kon in de nabeurt nog een gelijkspel uit de brand slepen maar hij strandde voor de achtste keer in de match op twee punten (36-26). Te veel pruimen de nek omgewrongen en ook nu weer geen drie punten. In totaal toch winst op punten, maar daar zullen de mannen uit Edegem (Quick), gezien het aantal, zeker niet wakker van liggen. Integendeel! |
Gepast eerbetoon aan Marcel met de op één na beste seizoensprestatie!
|
Vanavond zal het niet makkelijk zijn om de kopjes in dezelfde richting te krijgen. Amper één etmaal na het overlijden van onze ploegmakker en kameraad Marcel, zijn we het eigenlijk aan ons zelf verplicht, Marcel een gepast eerbetoon te schenken. We willen dan ook graag geloven dat hij van hierboven meekijkt vanuit de eretribune...
Johnny stond voor vanavond als eerste speler op het wedstrijdblad maar omdat zijn tegenstrever Marc met de late moest werken speelde hij vandaag uitzonderlijk als laatste man. De overige Guardjes schoven bijgevolg een plaats naar voren en dus was het aan Michaël om de spits af te bijten. Michaël startte uitstekend en kwam na zeven beurten, na een mooie reeks van 1,1,3,1, met 2-6 aan de leiding. Michaël toonde zich veruit de betere speler, maar het was toch Ken die de volgende tien beurten scorend het best uit de verf kwam (6-8 na 17 beurten). Het bleef dus best spannend, maar drie beurtjes later stond onze ploegmakker al opnieuw ruim op voorsprong (6-11). Ken spartelde nog even tegen tot 8-11, maar Michaël zette kort daarna meteen orde op zaken (8-13 na 25 beurten). De herwonnen voorsprong bracht nog meer rust in zijn spel en drie beurtjes later was het al koekenbak. Met een mooie serie van drie klaarde hij dik verdiend de klus in een al even mooie 28 beurten. Mich is back! Frank moest het nu opnemen tegen Emiel, een kuitenbijter pur sang. Emiel kwam eerst voor met 2-0, maar met een serie van drie bracht Frank de stand na drie beurten al terug tot 2-3. Frank speelde tijdens de aanvangsfase uitstekend en kwam met onder andere met nog eens tweemaal drie punten, ruim op voorsprong ( 4-12 na 11 beurten en 6-14 na 14 |
beurten). Tot dan een uitstekend gemiddelde maar Tijdens de volgende zeven beurten wist onze cap maar twee puntjes te verzilveren. Emiel had het echter niet beter gedaan en zo behield Frank toch nog steeds zijn riante voorsprong (8-16). Emiel's vechtlust had tot dan nog niet veel opgebracht maar in de volgende twee beurten lukte het dan toch. Met drie en twee punten kwam hij plots wel héél dichtbij in de stand (13-17 na 22 beurten). Even later werd het zelfs 14-17 maar Frank herpakte zich knap met tweemaal twee mooie punten. Frank had nu opnieuw een riante voorsprong op Emiel van zeven punten (14-21). Tijdens de eindfase kon Emiel zijn puntenaantal nog met één puntje aandikken maar moest dan uiteindelijk toch in Frank de betere speler en dik verdiende winnaar herkennen. 15-23 in 29 beurten. Al bij al op het eerste zicht nog een makkelijke zege, maar dat was het zeker niet. Knappe match van onze cap!
Met de 0-2 al op zak kon Marc nu al voor de felbegeerde drie punten zorgen, maar dan moest hij wel voorbij Frans. Beide zijn ex-top 12 winnaars en gedoemde rivalen doordat Marc in 2011 Frans klopte na een wekenlange verbeten strijd. Vanaf het begin tot en met de achttiende beurt liep de partij nagenoeg gelijkopgaand. Om beurt kwamen beide spelers eens aan de leiding en het verschil bedroeg nooit meer dan twee punten. Bij een 16-18 stand in het voordeel van Marc duurde het tot de 24ste beurt alvorens er nog eens gescoord werd. Frans was de gelukkige (17-18) en een beurtje later bracht hij de stand even gelijk (18-18). Even, want Marc pakte na een reeks van 2,3,1 nu voor het eerst een ruimere voorsprong (19-24). De zege lag binnen handbereik maar Frans kwam terug in de 31ste |
beurt tot 23-25. Tot dan had Marc zich gans de wedstrijd de betere speler gevoeld en twijfelde eigenlijk niet aan een goed afloop. Hij kreeg echter de laatste drie punten maar niet gemaakt, tot hij uiteindelijk in de 34ste beurt nog verassend het deksel op de neus kreeg met een serie van vijf van Frans (28-25). Marc had nog de mogelijkheid om gelijk te maken in zijn nabeurt maar kon enkel nog van acquit scoren (28-26). Een zware opdoffer na een match waarin hij 29 van de 34 beurten de leiding had.
Door dit verlies zat er nu voor Johnny niets anders op dan te winnen tegen Marc. Hij startte echter niet al te best en kwam na zeven beurten enigszins verassend op achterstand (2-1). Een beurtje later kwam Marc zelfs even op een 3-1 voorsprong, maar met vijfmaal één punt in evenveel beurten nam Johnny in de twaalfde beurt nu overtuigend de leiding over (3-6). Met meestal drie, soms eens vier punten verschil, behield Johnny het voordeel tot en met de 23ste beurt (6-9). Tot dan eerder een matige wedstrijd maar het bleef min of meer wel spannend. Min of meer omdat Johnny zich toch veruit de creatiefste speler had getoond en we eigenlijk niets anders konden verwachtten dan dat hij het zou gaan halen. Vraag was alleen in hoeveel beurten? Wat eerst nog een wedstrijd met veel beurten dreigde te gaan worden, kantelde plots richting gedeelde beste seizoensprestatie (competitie). Met een knappe reeks van 3,1,2 haalde johnny de overwinning binnen in een alsnog mooie 26 beurten. De doelstelling voor vanavond was bereikt en daar was pineut van de avond Marc, extra blij om. Thx Mates! |
Guardjes maatje te licht in topper.
|
Met het oog op het veroveren van een prijs zijn alle wedstrijden
die nu nog komen belangrijk natuurlijk, maar misschien is die van vanavond toch
één van de belangrijkste, zo niet dé belangrijkste van de resterende
confrontaties. De mannen van Quick staan op de vierde plek en hebben op ons ongeveer
elf punten voorsprong. Met nog zes wedstrijden voor de boeg geen onoverbrugbare
kloof, maar winnen vanavond is dan wel een must. Iedereen staat op scherp,
benieuwd wat dit gaat geven...
Rene kende misschien wat pech in de aanvangsfase maar speelde naarmate de wedstrijd vorderde toch vooral inspiratieloos en maakte te vaak verkeerde keuzes. Wat door-de-week wel lukt, lukt blijkbaar niet als het er om te doen is. Een beetje frustrerend, maar het is wat het is. Niet dat Luc zoveel beter speelde, maar toch. In het begin evalueerde de partij nog wat gelijkopgaand, maar na dertien beurten pakte Luc resoluut de leiding (9-4). Beide spelers bleven hierna maar wat aanmodderen wat resulteerde in een 10-6 tussenstand na 22 beurten. Tot dan was In principe alles nog mogelijk, maar met zesmaal één punt in zeven beurten claimde Luc op één punt na de eerste overwinning van de avond (16-6). Luc had echter nog vier beurten nodig om het winnende punt te scoren. Vier beurten waarin Rene ei zo na zijn totaal nog verdubbelde en alzo op de valreep toch nog degelijke wedstrijdpunten vergaarde. Johnny ging meteen van start met drie punten |
en
borduurde verder op het elan van zijn uitstekende match van vorige week.
Resultaat, 8-3 na amper negen beurten. Geen mens op dat ogenblik die er aan twijfelde
dat Johnny de zege makkelijk zou binnen halen, maar om de één of andere reden
kantelde de wedstrijd. Johnny kreeg geen punt meer gemaakt, terwijl de daarvoor
'onzichtbare' Alain uitpakte met een reeks van 3,0,2,1,3. Hiermee bracht hij de
stand na vijftien beurten op 8-12. Voor Johnny een klap die hij niet had zien
aankomen... laat staan verwacht. Hierna lukten beide spelers in tien beurten ieder
slechts twee schamele puntjes (10-14 na 25 beurten). Johnny raakte hoe langer
hoe meer gefrustreerd en verviel opnieuw in oude gewoonten. Vloekend, tierend
en strijdend tegen zichzelf diende hij de kelk te ledigen tot het bittere
einde.
Enkele zeldzame opflakkeringen van Alain waren voldoende om zijn team op een comfortabele 0-2 voorsprong te plaatsen (11-19 in 30 beurten). Met slechts drie treffers in de laatste 21 beurten bleef de schade voor een sterk ontgoochelde Johnny nog enigszins beperkt. Frank had nu de moeilijke opdracht om het tij alsnog te doen keren en lukte daar de eerste drie beurten vrij aardig in (4-1). Hierna was het ook voor hem geruime tijd kommer en kwel. Ook bij Ludo viel er niets anders dan miserie te noteren, tot die in de negende beurt een serie van vier lukte (4-5). Enkele beurten later kwam Frank opnieuw in het voordeel met een knappe serie van zes (10-6) maar Ludo reageerde onmiddellijk met drie |
treffers (10-9). Ook Frank scoorde opnieuw, bracht de stand eerst virtueel in
evenwicht (11-9) en een beurtje later kwam hij met twee punten terug aan de
leiding (13-9). Het zag er dus bijzonder goed uit voor onze cap, maar Ludo
herleidde zijn winstkansen tot nul in vier dolle beurten. Met een reeks van
7,2,1,2 toonde Ludo even waarom hij meedoet voor de prijzen in het top-9
klassement. Winst in achttien beurten (14-21)... het kon tellen. Maar ook Frank
behaalde nog een uitstekend wedstrijdgemiddelde en dito -punten.
Met een 0-3 tussenstand had Marc eigenlijk niets te verliezen en ook met de motivatie om te winnen zat het nog goed. Cafe 'Acker Bilk' de thuishaven van Quick is namelijk de stamkroeg van Marc's moeder en zij is goed bevriend met Louis... zijn tegenstrever van vanavond. Louis won het trekken naar de band maar liet Marc starten van acquit. Een keuze die hij zich wellicht snel bekloeg want Marc startte met een serie van zes, gevolgd door nog eens twee punten in de volgende beurt (8-0). Louis leek wat aangeslagen, maar doordat Marc zes brossen op rij liet optekenen, kwam hij na acht beurten terug tot 8-5. Marc zat echter nog steeds goed geconcentreerd in de match en kwam met onder andere twee series van vier opnieuw ruim op voorsprong met 21-8 (18 beurten). Louis wou nog wel, maar was niet meer bij machte om het Marc nog moeilijk te maken. Marc pakte uiteindelijk de zege met een mooie reeks van 3,1,3, in een al even mooie 22 beurten. |
Old habits die hard.
|
Ondanks het mooie resultaat van
verleden week zijn we toch een plaatsje gezakt in het klassement. Nu, meer dan
een 'fait divers' is dit niet, want tussen de nummers vier en zeven (wij) zit
amper een verschil van 7,02 punten. Vandaag moeten we strijd leveren tegen A.B.
Catering, een ploeg die ruim achter ons geparkeerd staat in het klassement maar een
makkie zal het echter niet worden, integendeel. Van de vorige (3) confrontaties
werd er telkens verloren van de mannen uit Borgerhout. Hopelijk kunnen we
deze negatieve trend vanavond een halt toe roepen, zonder cap Frank weliswaar
want die is op verlof (weeral).
Na een maand van afwezigheid stond Rene opnieuw in de basis. Benny startte het beste met twee punten in evenveel beurten maar Rene pakte in de achtste beurt met een mooie serie van drie de leiding meteen over (3-5). In de elfde beurt bracht Benny de bordjes terug in evenwicht (5-5) maar met tweemaal twee punten kwam Rene in de veertiende beurt ruim op voorsprong (5-9). Benny achtervolgde wel hardnekkig maar kwam toch - eerder door een mindere periode van Rene - tot tweemaal toe tot op één punt in de stand (8-9 na 21 beurten en 10-11 na 25 beurten). Beide spelers begonnen nu 'pruimpjes' de nek om te wringen, maar het bleef spannend, en zeker wanneer Benny in de 36ste beurt met twee punten nogmaals de bordjes gelijk zette (12-12). Het moet gezegd dat Rene tijdens de wedstrijd regelmatig het geluk aan zijn zijde had wat hoe langer hoe meer op Benny's systeem begon te werken. Helemaal te gek werd het voor ons in de - ondertussen al 41ste beurt - wanneer Rene met zijn vierde 'varken' van de avond tot op één punt van winst kwam (12-14). Benny zat nu helemaal in zak en as en drie beurten later hij met heel zijn team. Rene had zojuist - |
met een wereldbal nota bene - het o zo
belangrijke eerste matchpunt voor ons binnengehaald (12-15).
Johnny, al vier wedstrijden ongeslagen, had nu de mogelijkheid om ons op een comfortabele 0-2 voorsprong te plaatsen. Johnny kwam tegen Dirk in de derde beurt 2-0 achter maar bracht de stand in diezelfde beurt met een knappe serie op 2-4. In de achtste beurt kwam Johnny ruim op voorsprong (2-6) maar twee beurtjes later stond het terug gelijk (6-6). Alles viel dus terug te beginnen maar Johnny liet meteen voelen wie de sterkste was vandaag. Met een mooie reeks van 2,1,1,0,1 kwam hij in de twaalfde beurt riant op voorsprong (6-12). Desondanks Dirk weer wat dichter was gekomen tot 9-13 leek de winst al zo goed als binnen. Johnny verloor echter een zestal beurten de pedalen zodat Dirk met zijn tweede serie van drie in de 22ste beurt opnieuw kon aansluiten (12-13). Nadat het eerst 12-14 was geworden bracht Dirk de stand in de 26ste beurt op 13-14. Johnny mocht Dirk nu niet te veel kansen meer geven en deed dit ook niet. In dezelfde beurt bracht hij ons team met 0-2 voor, en dit na weeral eens sterke partij. Het zag er dus bijzonder goed uit voor ons en hadden nu - met nog twee matchen te gaan - een uitstekende uitgangspositie om de mannen uit Borgerhout eens te verslaan. Michaël mocht dit als eerste proberen maar diende door de afwezigheid van Frank wel geforceerd naar negentien punten te spelen. Op sommige dagen niet echt een probleem maar vandaag leek het vanaf het begin Michaël's dagje niet. Gelukkig ook niet die van Tony, wat resulteerde in een schamele 7-6 score na vijftien beurten. Michaël stond dan wel voor maar twee beurtjes later werden de rollen omgedraaid (8-9). Vanaf nu liep het voor onze ploegmakker voor geen meter meer. Foutjes |
stapelden zich op en het vertrouwen
zakte méér en méér tot onder het vriespunt. Tegelijkertijd kende Tony een
betere periode en dit alles bracht de stand na 28 beurten op 10-18. Voor hem
zat er dus nog een goed resultaat aan te komen maar Tony begon plots te
klungelen en ook zijn vertrouwen kreeg gaandeweg een deuk. Michaël kreeg
uiteindelijk nog twaalf beurten de kans om het tij te doen keren maar die had
al lang de handdoek op de tafel geworpen. Uiteindelijk kon Tony na een slopend
einde de klus dan toch klaren in 40 lange beurten.
Er waren echter nog geen potten gebroken maar Marc faalt de laatste tijd steeds in waar hij vroeger zo goed in was, namelijk wanneer de kans zich voordoet bijna altijd de drie punten pakken voor ons team. Met andere woorden ook bij hem zat het vertrouwen al van voor de wedstrijd niet op het gewenste peil. Dat hij dan meteen al vanaf acquit mistte deed bij hem het ergste vermoeden. De volgende beurt zat het dan weer mee want met een varken en aanzienlijke staart kwam hij 4-0 voor. Dit gaf wat vertrouwen en Marc breidde zijn voorsprong verder uit tot 10-4 na tien beurten. Er volgde nu een periode met o.a. de rode bal een tijd in de hoek, een periode waarin Rudy zich duidelijk de betere toonde. Dit bracht de stand na twintig beurten op 13-10. Marc stond nog wel voor maar Rudy was mentaal duidelijk het best uit voorgaande periode gekomen. Rudy had de mooiste punten gemaakt, zat nu vol vertrouwen ,en zijn niveau groeide gaandeweg. Rudy scoorde nu beurt op beurt. Eerst met een reeks van 2,1,1,1 werd het 16-15 en aansluitend met 3,3,4 zegevierde hij dik verdiend in 27 beurten (16-25). Toch nog winst voor A.B. Catering, een ploeg die we stilaan toch mogen bestempelen als ons zwart beest ! |
Deze keer winst dankzij de bonuspunten.
|
Tengevolge van drie
opeenvolgende mooie resultaten boekten
we verleden week twee plaatsen winst in het klassement (van 8 naar 6). Het komt
er nu op aan om stand te houden in de subtop want een verdienstelijke vijfde of
zelfs vierde plaats behoort nu zeker nog tot de mogelijkheden. Tegenstander
vanavond is Haarteam Solana, een ploeg die ons wel ligt maar we zeker niet
mogen onderschatten. Zij zitten immers ook nog mee in de running voor een prijs dit
seizoen.
Johnny Startte uitstekend en kwam na negen beurten al riant op voorsprong met 7-0. Hierna werden vier a vijf figuren maar nipt gemist en dit gaf Jean de gelegenheid om wat van zijn achterstand af te knabbelen (7-4). Johnny bleef sterk spelen en vergrootte even later opnieuw zijn voorsprong tot 9-4. Opnieuw kwam Jean wat dichter in de volgende beurten (9-6), maar telkens Jean scoorde prikte johnny steeds tegen. Even leek het er op dat Jean nog zou terugkomen (12-9) maar Johnny stelde in de 28ste beurt meteen orde op zaken (14-9). Nog wat nipte missers later was het laatste punt dan toch eindelijk raak. Een dik verdiende overwinning in 32 beurten. Een mooi resultaat, maar volgens het geleverde spel geen loon naar werken. De tweede wedstrijd tussen Michaël en Dirk |
beloofde vanaf
het begin een spannende match te worden. Beide spelers begonnen sterk en gaven
mekaar geen duimbreed toe. Dit resulteerde in een 8-8 tussenstand na amper tien
beurten. In de twaalfde beurt kwam Michaël voor het eerst op voorsprong (8-9)
maar Dirk deed vijf beurtjes later de score opnieuw in zijn voordeel kantelen
(11-10). Beide spelers bleven sterk presteren maar Dirk bleef Michaël steeds
een stapje voor en eindigde uiteindelijk de match in een knappe 28 beurten.
Michaël strandde op drie punten maar verzilverde in zijn nabeurt nog geheel
onverwacht een gelijkspel. Dik verdiend na een sterke wedstrijd, gekruid met
enkele 'wereldballen'.
Frank kon nu bij winst de drie punten al binnen halen en startte van meet af aan ook bijzonder sterk (9-3 na 7 beurten). Rik leek niet bij machte om het Frank moeilijk te maken maar Frank zorgde daar zelf voor. Met slechts twee puntjes in elf beurten stonden de bordjes na 21 beurten op 12-8. Frank verstevigde in de 23ste beurt opnieuw zijn voorsprong tpt 15-9, maar bleef hierna andermaal acht beurten puntenloos. Rik maakte gretig gebruik van de aangeboden kansen en kwam na 31 beurten zelfs in het voordeel (15-14). Frank ergerde zich meer en meer over de tergend trage speelwijze van Rik (en niet alleen Frank n.b.), |
terwijl bij hem de concentratie meer en meer afbrokkelde. Rik daarentegen had door deze comeback wat aan vertrouwen gewonnen en bleef tot aan de 37ste beurt steeds aan de winnende hand (19-19). Met zeven brossen op rij verzaakte Rik nu op zijn beurt de klus te klaren, zodat Frank alsnog deze belangrijke winst binnenhaalde. Uiteraard was hij omwille van de beurten (44) niet tevreden, maar door zijn winst waren de drie punten al wel binnen.
Er wordt dan gezegd; Marc in een zetel... maar lang heeft hij daar niet ingezeten. Tegenstrever Danny, een speler die met Solana per seizoen amper twee of drie wedstrijden meespeelt, startte om te beginnen van acquit met een serie van vijf. Marc scoorde tegen in de volgende beurt (5-2) maar wist vier beurten later al hoe laat het was. Danny had zojuist een serie van zeven bijeen geknald en dit bracht de stand na amper zes beurten al op 14-2. Voor Marc telde nu alleen nog het feit om zoveel mogelijk punten te vergaren.Veel tijd kreeg hij echter niet meer want zes beurten later was hij er al aan voor de moeite. Danny had zich in de twaalfde beurt met een serie van vier in de 'galerij der groten' geknald (21-8), de op één na kortste wedstrijd dit seizoen in alle afdelingen. Marc stond erbij en keek er naar (geen zetel gezien). |
Ondanks betere wedstrijdpunten verliezen Guardjes toch door de bonuspunten.
|
Na twee opeenvolgende mooie
resultaten konden we vandaag, mits we opnieuw goede punten zouden behalen, één
of meerdere plaatsen opschuiven in het klassement. De kopjes zitten dus opnieuw
in de goede richting en een prijs halen op het einde van de rit behoord terug
tot de mogelijkheden. Makkelijk zal het echter niet worden want vanavond moet
er strijd geleverd worden tegen de nummer twee in de klassering...
Bc St Margaretha 3. Johnny beet de spits af maar geraakte van meet af aan niet in zijn normale spel. Tegenstrever Rudy daarentegen startte uitstekend en speelde onze doelstelling van de avond na amper zes beurten al min of meer aan diggelen (1-6). Rudy had blijkbaar een superdag want tot en met de dertiende beurt bleef hij steeds tegen één of meer moyenne spelen (2-13). We legden ons al neer bij een smadelijke nederlaag maar dan gebeurde het onwaarschijnlijke. Rudy kreeg geen bal meer serieus bijeen gestompt terwijl Johnny met o.a. een serie van drie terug kwam tot 7-13. De achterstand was nog steeds aanzienlijk natuurlijk, maar je voelde toch aan dat er voor ons toch nog een degelijk resultaat in zat. Rudy bleef echter maar krasselen en het werd helemaal te gek nadat Johnny met een reeks van 4,1,2 plots aan de leiding kwam met 14-13. Ongelooflijk was het. Rudy zat nu volledig in zak en as en twee beurten later hij met heel zijn team. Johnny had zonet het onwaarschijnlijke gepresteerd door deze match alsnog te winnen (15-13). Althans dat dachten we toch want in zijn nabeurt maakte |
Rudy geheel onverwacht nog gelijk (15-15). Na de euforie zorgde dit voor ons toch nog voor de anticlimax. Dit deed echter geen afbreuk aan Johnny's knalprestatie. Respect man !
We zaten dus opnieuw op schema en Michaël moest het nu opnemen tegen Frank. Net als Johnny mistte ook Michaël zijn start volledig en óók hij stond na zeven beurten al behoorlijk op achterstand (9-2). Frank had nu het volste vertrouwen terwijl Michaël toch wel een beetje aangeslagen leek. Dit vertaalde zich ook in de verdere tussenstanden (12-5 na 13 beurten en 15-7 na 21 beurten). Boeken toe denk je dan, maar ook Michaël kwam met een mooie reeks van 4,1,1 schitterend terug tot 15-13. Alles leek terug mogelijk maar Frank knalde al in de volgende beurt onze droom aan flarden. Michaël mistte nog in zijn nabeurt maar kon desondanks toch nog terugblikken op een mooie prestatie en dito punten. Wilden we onze kansen gaaf houden mocht onze Frank nu zeker niet verliezen, maar ook hij keek na vijf beurten al aan op een achterstand van 5-2. Frank bleef echter goed gefocust en pakte even later de leiding al over met 5-6. Christophe leek zich in het begin van de match wat vergaloppeerd te hebben want hij kreeg beurten (11) geen punt meer gemaakt. Frank liet deze kans niet liggen en verstevigde beetje bij beetje zijn voorsprong. Gezien het spelbeeld en de 5-12 tussenstand na vijftien beurten leek er nog maar weinig te kunnen misgaan, tenzij... Frank viel nu op beurt wat stil, terwijl Christophe zonder noemenswaardige serie toch kousevoetend terug kwam tot 10-13. Christophe stond er nu plots het beste voor maar de weg was nog |
lang. Lang? Daar dacht onze Frank even anders over. In de 23ste beurt knalde hij met een schitterende serie van negen zijn tegenstrever in de vernieling (10-23). Toegegeven - met wat... laten we het 'geluk' noemen - maar niettemin was het voor Frank wel goed voor de op één na beste match ooit, én een nieuw record van hoogste serie. Chapeau(ke) !
De laatste wedstrijd was er dus om te doen want wie won pakte ook meteen de drie punten voor zijn team. Marc en Patrick begonnen matig aan de partij wat resulteerde in een 5-5 tussenstand na negen beurten. Hierna liep het vooral voor Patrick wat beter, terwijl Marc al blij mocht zijn met te kunnen aanklampen (12-11 na 16 beurten). Marc had dus dringend een aanzienlijke serie nodig, maar die kwam er maar niet. Integendeel! Beide spelers mochten al blij zijn om af en toe eens een puntje aan hun totaal toe te voegen. Het al of niet bedoeld verdedigend spel was daar natuurlijk niet vreemd aan met als gevolg 56 brossen over gans de wedstrijd. Marc kwam toch enkele keren één of twee punten voor, maar genoeg om Patrick te bedreigen was dit niet. In de 41ste beurt aanbeland rees er eindelijk wat hoop. Met een serie van vier was Marc genaderd tot 20-25... maar het was te laat. Patrick finishte twee beurten later, en tot overmaat van ramp mistte Marc ook nog eens vanaf acquit in zijn nabeurt (21-25). Geen driepunter dus maar - voor wat het waard is - toch een nipte winst op matchpunten (23,45-23,36). En al waren we het niet...gezien het verloop van de matchen mochten we best tevreden zijn met de behaalde punten. |
DBC The Guard rukt verder op !
|
Na de goede prestatie van verleden week was er terug wat licht binnen gesijpeld in de donkere tunnel waarin we ons toch nog altijd bevinden. Benieuwd of we na die opkikker de positieve wending konden verder zetten. Tegenstrever vanavond was DTM, de voorlopige derde in de stand, en ze waren met hun sterkste ploeg naar Deurne afgezakt. De messen werden geslepen en Johnny mocht voor ons als eerste de arena in.
Johnny, verleden week nog onverwacht naast de ploeg, begon uitstekend maar ook Eddy fietste goed mee. Een veelbelovende start van beide spelers en een 3-3 stand na drie beurten. Even later nam Eddy de leiding met 3-4 maar zijn vreugde was van korte duur. Het weekje rust had Johnny duidelijk geen windeieren gelegd want met uitstekend spel kwam hij na elf beurten ruim op voorsprong met 8-4. Eddy had blijkbaar zijn beste pijlen al verschoten en het werd voor hem nog erger nadat Johnny met een serie van drie de bordjes na 16 beurten op 11-4 had gebracht. Onze ploegmakker werd op weg naar de zege nog wat geplaagd door tegenslag, maar dit belette hem uiteindelijk niet om dik verdiend te winnen in een mooie 28 beurten. Rene moest het nu opnemen tegen de, althans op papier, moeilijkste tegenstrever van ons allemaal... Eddy Van Avermaet. Met slechts één |
nipte nederlaag op negen wedstrijden is hij absoluut één van de smaakmakers uit onze reeks. Rene startte uitstekend, maar niettemin kwam hij na vier beurten toch op achterstand (3-5). Meteen werd al duidelijk dat Rene top moest zijn om deze Eddy te kloppen vandaag. Rene bleef echter goed stand houden tot en met de negende beurt (5-7), maar met vier missers op een haartje in bijna evenveel beurten kwam hij dan toch serieus in de problemen. Eddy daarentegen scoorde wél, en na een serie van drie in de veertiende beurt, kwam hij ruim op voorsprong met 5-11.
Op dat moment een té groot verschil volgens het geleverde spel. Rene voelde nu aan dat hij tegen deze uitstekend spelende Eddy nog maar weinig kans maakte wat zijn verdere spel danig nefast beïnvloede. In de negentiende beurt leek Eddy de match te gaan beslissen, maar hij miste nipt het laatste te maken punt (6-14). Een dure misser zou blijken want hij had nog maar liefst acht beurten nodig om de zege definitief binnen te halen. Verdiend was het wel, maar evenzeer een te zwaar verdict voor onze moedige ploegmakker. Frank moest het nu opnemen tegen Robert die eerder dit seizoen bij hen thuis nog een ferm pak rammel had gekregen van onze Marcel. Frank opende sterk met een serie van vier en leidde na negen beurten al met 10-4. Robert gaf zich echter niet zo maar gewonnen en kwam |
na een mindere periode van Frank mooi terug tot 13-10. Meteen zette Frank met een reeks van 1,1,1,3 opnieuw orde op zaken (19-10). Robert leek nu definitief uitgeteld en kwam, na zelfs een nieuw dipje van Frank, amper terug tot 19-13. Frank zette zich nog eens een laatste keer schrap en won uiteindelijk overtuigend in een mooie 31 beurten.
Dankzij deze zege kreeg Marc opnieuw de kans om ons team de drie punten te bezorgen. Opponent was naamgenoot Jan en de stand in de onderlinge confrontaties tussen die twee voorspelden voor ons alleszins veel goeds (5-1). Marc opende met drie punten maar Jan klampte mooi aan in de beginfase (6-5). In de negende beurt breidde Marc zijn voorsprong uit tot 10-5, maar Jan kwam opnieuw terug tot 10-8. Twee beurten later viel dan mogelijk al de beslissing. Met een knappe serie van acht bracht Marc de stand na 15 beurten op 19-9 maar hierna volgde een abominabele 1 op 9. Hierdoor kwam Jan andermaal terug in de match tot 20-15 en een beurtje later zelfs tot 21-17. De driepunter leek nu plots weer heel ver weg, maar nét op dat moment knalde Marc z'n tweede serie (6) van de avond bij elkaar. De bordjes wezen nu 27-17 aan, maar voor het laatste punt mocht er niet te veel meer getreuzeld worden. Dit gebeurde ook niet, zodat Marc finishte in een mooie 28 beurten na een matige wedstrijd, opgeluisterd met twee knappe series. |
Guardjes weten eindelijk nog eens wat winnen is.
|
Vanavond stond de eerste competitiewedstrijd van het nieuwe jaar op het programma. Tevens de eerste van vier opeenvolgende thuismatchen waarin we hopelijk ons besmeurd blazoen wat kunnen oppoetsen. Dit is immers hard nodig, want bij zowat iedereen heeft het archislechte tweede deel van de heenronde diepe wonden nagelaten.
Hoog tijd dus om het tij de doen keren, te beginnen tegen de nummer vijf in het klassement, Hof Van Rieth. Rene beet de spits af en hij had er duidelijk zin in. Na amper vier beurten leidde hij al met 3-0, maar Marc milderde meteen tot 3-2. Tot en met de twaalfde beurt werd er door beide spelers fel gestreden om de bovenhand te krijgen; maar de bordjes bleven steken op 7-7. Rene speelde tot dusver een schitterende partij maar kreeg dan wat af te rekenen met pech. Hierdoor kwam Marc na zestien beurten met 7-10 aan de leiding. Rene kreeg het nu wat moeilijk maar ook Marc begon te brossen. Bij Marc ging het van kwaad naar erger terwijl Rene met enkele mooie punten in de 22ste beurt opnieuw op gelijke hoogte kwam (10-10). Deze opsteker gaf hem vleugels en drie beurten later kwam hij ruim op voorsprong met 13-10. Marc had ondertussen al negen brossen op rij laten optekenen en leek nu definitief uitgeteld. Een gelukballetje met staartje bracht daar in de volgende beurt echter nog verandering in. Met 13-12 op het scorebord was alles nu nog mogelijk. Rene toonde zich echter de koelbloedigste, en finishte even later - na een sterke wedstrijd - in een mooie 28 beurten. |
Michaël maakte zich nu op om strijd te leveren tegen de pas gepromoveerde Paul. Met bibberende benen (niet van de schrik) verscheen onze ploegmakker aan de tafel, maar dit ongemak belette hem niet om meteen al na drie beurten de leiding te nemen met 3-0. Hierna miste hij enkele figuren op een haartje maar de verwachtte tegenaanval van Paul kwam er gelukkig niet. Nog meer bibberend (niet van de schrik) kwam onze ploegmakker met een mooie reeks van 3,1,2 na elf beurten ruim aan de leiding met 9-0. Paul had tussentijds al tien brossen bijeen gebreid maar met driemaal één punt op rij leek hij nu toch voorzichtig méér en méér in de match te komen. Meer dan een opflakkering was het gelukkig niet want ook Michaël zat nu met zeven nullen op rij in een mindere periode.
Bij een 9-3 stand na 18 beurten sloeg de vlam dan opnieuw in de pan. Met een serie van 3 en 2 kwam Michaël Bibber (nog steeds niet van de schrik) nu wel echt dicht bij de overwinning (14-3). Paul spartelde nog even tegen maar enkele beurten later was hij er aan voor de moeite. Voor Michaël zijn beste match tot nu toe in een schitterende 24 beurten. Met een pilleke voor de match kunnen er nog minstens vijf beurten af... 2-0 voor, laat staan zelfs 1-0... hoe lang was dit al geleden? Met Frank en Marc nog in de strijd kon en mocht het nu niet meer fout lopen. Frank startte goed en nam na drie beurten meteen de leiding (3-0). Gaandeweg echter werd meer en meer duidelijk dat het Franks dagje niet zou worden. Ook Peter speelde onder zijn niveau en dit alles resulteerde in een 4-4 |
tussenstand, en dit na elf beurten. Peter kwam nu beter in de match een scoorde regelmatiger dan Frank. Nadat hij in de vijftiende beurt met 5-8 op voorsprong was gekomen gaf hij Frank voorgoed het nakijken met een alles-vernietigende serie van zes. Frank diende nu (handicap meegerekend) twaalf punten in te halen terwijl Peter tot op vier punten van matchwinst was gekomen. 'Mission Impossible' dus voor onze cap die nog moedig streed, maar uiteindelijk toch nog roemloos ten onder ging.
2-1 dus, en plots weer met beide voetjes op de grond. Marc moest het nu immers opnemen tegen één van zijn zwarte beesten, Patrick De Clerck alias 'de mitraillette'. De gevreesde blitzstart van Patrick kwam er echter niet, integendeel. Het was Marc die het best uit de startblokken sprong en na acht beurten leidde met 4-10. Patrick leek een minder begenadigde dag te hebben en Marc liet deze opportuniteit niet links liggen. Met enkele kleine serietjes was zijn voorsprong na zestien beurten al uitgegroeid tot 7-18 en 9-22 na achttien beurten. Marc had nu het volste vertrouwen om de drie punten te pakken, maar net dan wrong hij enkele 'pruimpjes' de nek om. De ene nul na de andere volgden elkaar nu snel op, terwijl Patrick acht beurten op rij steeds punten vergaarde. Hierdoor was de match volledig gekanteld en kwam Patrick plots tot op één punt van winst (20-22). Marc zette nog eens alle hens aan dek maar strandde op het vijfde te maken punt (20-26), en even later was het over en out. Een diepontgoochelde Marc mistte in de nabeurt ook nog eens de kans om bij een gelijkspel alsnog de drie punten te pakken (...) |
Vandaag starten we met de eerste
|
kwam hij 3-5 voor en behield tot de 23ste beurt
|
beurten. Een maatje te sterk, pure klasse, een
|