Te zwaar verdict als afsluiter van het seizoen.
|
Guardjes pakken nog eens de drie punten!
|
Gisteren pakten we eindelijk nog eens de drie punten... en al was het tegen de rode lantaarn, het deed deugd! Met deze zege winnen we opnieuw een plaatsje in het klassement (7de), maar meer zit er voor dit seizoen jammer genoeg niet meer in.
Rene (13) pakte Roby (15) meteen bij de keel met prachtig gemaakte punten (2-4 na 6 beurten) en ook na 15 beurten stond hij nog steeds stevig aan de leiding (6-9). Een knalprestatie leek in de maak maar onze scoringsmachine kende hierna een serieuze terugval met vijftien missers op rij. Hierdoor kwam Roby na 30 beurten voor het eerst in deze wedstrijd op voordeel (12-9). From hero to zero, het zou toch niet waar zijn zeker? Rene had echter nog een cartouche op zak en knalde zich de volgende beurt eerst nog langszij Roby (12-12) om het dan de beurt daarop helemaal af te maken (12-13 in 32 beurten).
Michaël (17) had van pappa Swa na zijn vorige (prestatie) een serieuze bolwassing gekregen en dat leek van meet af aan goed te werken (0-3 na 2 beurten). Zelfs na enkele nipte missers bleef hij metaal tussen de lijnen lopen en de vruchten hiervan werden geplukt in de zevende beurt (1-5). Opponent Marc (15) had tot dan nog niet veel getoond maar vocht zich na tien beurten toch opnieuw in de match (5-6). Michaël brak niet deze keer maar zette integendeel nog een tandje bij. Met onder andere zijn tweede en derde serie van drie kwam hij na amper vijftien beurten al tot op drie punten van de zege (6-14). Met hierna slechts één puntje in vijf beurten vreesden we alsnog een terugval (we kennen hem), maar een beurt later pakte onze ploegmakker alle twijfels weg met twee schitterende punten (6-17 in 21 beurten). Meteen goed voor een nieuw persoonlijk record en een tweede (dit seizoen) dik verdiende MAN VAN DE MATCH notering. De cijfers van Johnny (17) tegen Eddy (17) doen het ergste vermoeden qua geleverde spel, maar eigenlijk was hij |
helemaal niet zó slecht. Hij kreeg gewoon weinig of geen maakbare figuren voorgeschoteld. Desondanks had hij - uitgezonderd de aanvangsfase - toch steeds ruim de leiding (3-7 na 17 beurten en 6-11 na 26 beurten). Vanaf de 32ste beurt bracht Eddy opnieuw spanning in de wedstrijd met een mooie reeks van 1,1,3,3 (14-12 na 35 beurten), maar drie beurten later stonden de bordjes alweer gelijk (14-14). In de veertigste beurt kwam Johnny tot op één punt van de overwinning (14-16) maar wat later kwam ook Eddy tot op één punt van de zege (16-16). Uiteindelijk maakte Johnny het spelletje Russische roulette nog af in diezelfde beurt (16-17 in 44 beurten).
De drie punten waren nu wel al binnen maar ook Marc (28) wou tegen Ludo (21) nog maar al te graag zijn steentje aan het ploegsucces bijdragen. Beide spelers gingen moeizaam van start (2-1 na 7 beurten) maar vanaf de volgende beurt kwam er dan toch meer schot in de zaak. Ludo kwam na elf beurten met een minireeks van 1,1,1,1 op een 6-3 voorsprong, maar Marc stelde in dezelfde beurt nog orde op zaken met een knappe serie van acht (6-11). Vanaf nu waren de messen geslepen en verliep de strijd (handicap meegerekend) nagenoeg gans de wedstrijd gelijk opgaand. Ter illustratie enkele tussenstanden; 8-15 na 16 beurten, 12-19 na 21 beurten en 17-24 na 26 beurten. Twee beurten later kwam Marc tot op één punt van matchwinst (18-27), maar concentratieverlies (veroorzaakt door de thuisaanhang) zorgden er uiteindelijk nog voor dat Ludo vijf beurten later nog als eerste finishte (21-27). Marc stelde nog wel gelijk in de nabeurt, maar kon toch maar moeilijk zijn ontgoocheling verbergen (21-28 in 33 beurten). |
Kampioen in spe heeft het voor de tweede keer dit seizoen knap lastig!
|
Gisteren speelden we de eerste van de twee resterende thuismatchen in ons nieuw tijdelijk lokaal 'Biljartcentrum Rene Vingerhoedt' tegen de huidige leider. Dat we er ons meteen thuis voelden bewees het sluitingsuur (04u30).
Voor de tweede keer dit seizoen had de kampioen in spe het knap lastig tegen ons. 'Man van de match' Wally opende sterk en zette ons op 1-0, Rene verloor nipt maar behaalde nog schitterende punten, Michaël was feilloos als... arbiter, en Marc sloot de avond af met een tweede zege... meteen goed voor een verdienstelijk gelijkspel.
Voor de tweede keer dit seizoen had de kampioen in spe het knap lastig tegen ons. 'Man van de match' Wally opende sterk en zette ons op 1-0, Rene verloor nipt maar behaalde nog schitterende punten, Michaël was feilloos als... arbiter, en Marc sloot de avond af met een tweede zege... meteen goed voor een verdienstelijk gelijkspel.
MAN VAN DE MATCH Wally (13) beet voor ons de spits af tegen Leo (15) en nam zoals gewoonlijk een uitstekende start (3-0 na 3 beurten). Ook hierna was Wally duidelijk de betere van de twee, maar toch was het Leo die na zeven beurten met een serie van vier de leiding overnam (3-5). Wally vocht zich na 14 beurten mooi langszij Leo (6-6) maar die prikte in dezelfde beurt meteen weer tegen met drie stuks (6-9). Terug naar af, maar amper drie beurten later stonden de bordjes alweer gelijk (9-9). Leo kreeg nu een tikje te verwerken en het werd nog erger toen onze ploegmakker in de 21ste beurt opnieuw de leiding overnam met 11-9. Meteen hierna gaf Leo zijn entourage nog even een sprankeltje hoop (11-10), maar onze Wally was vandaag niet te stuiten. Met tweemaal één punt na elkaar finishte hij in een zeer knappe 25 beurten!. Meteen goed voor zijn beste prestatie ooit!
Omwille van Wally's selectie diende Rene (13) tegen Patrick (17) naar geforceerde punten (15) te spelen wat hem uiteindelijk de overwinning zou kosten. Rene begon nochtans veelbelovend met een 3-0 voorsprong na zes beurten en ook na elf beurten zag het er nog steeds uitstekend uit (5-3). Maar dan kantelde het spel volledig. Met slechts één puntje in twaalf beurten was Rene nu voor Patrick een hapklare brok (6-11 na 23 beurten), maar onder het motto Never give up verraste Rene in de volgende twee beurten vriend en vijand met o.a. een knappe serie van vier. Hiermee kwam hij na 25 beurten nog geheel onverwacht op gelijke hoogte in de stand (11-11) maar de reactie van Patrick deed niet lang op zich wachten. In beurt 27 en 28 scoorde Rene telkens nog wel één punt maar Patrick deed het met twee en drie |
stuks net iets beter (13-16). Normaal hadden we hier al de winst voor onze ploegmakker moeten noteren maar het was nu Patrick die het haalde na een spannende eindfase (13-17 in 30 beurten). Al bij al waren we met Rene's sterke wedstrijdpunten nog best tevreden (5,20). Met dit resultaat bleven we in de tussenstand nog wel steeds in the lead (13,20-11,50) maar daar kwam snel verandering in.
Over de wedstrijd van Michaël (17) tegen Leo (19) valt jammer genoeg maar bitter weinig te vertellen. Onze laatste toernooiwinnaar worstelt nagenoeg al het hele seizoen met een torenhoge vertrouwenscrisis maar wat hij er vandaag van terecht bracht was ongezien. Bij momenten dachten we zelfs pappa Swa te moeten gaan reanimeren maar zover kwam het gelukkig niet, al scheelde het na de twintigste bros op rij maar bitter weinig. Oh ja... voor de statistieken... Leo won dus met de vingers in de neus in 33 beurten (19-5). Kop op hé makker... You'll Never Walk Alone hé! Marc (28) startte in zijn match tegen Ronny (19) vrij goed (8-3 na 5 beurten) maar kon niet onmiddellijk het gewenste verschil maken. Te veel gemiste kansen en een aanklampende Ronny waren hier de oorzaak van (11-7 na 12 beurten). Hierna verbeterde het spel van Marc nagenoeg niet, maar toch werd Ronny langzaam maar zeker uitgeteld omwille van Marc's uitstekende verdediging. Ronny scoorde slechts één puntje in negentien beurten en dit bracht de stand na 31 beurten op 18-8. Marc bleef zijn voorsprong op Ronny hier en daar met telkens één puntje vergroten, maar in de 43ste beurt schudde hij nog eens vier punten uit zijn mouw, voldoende voor de overwinning (28-12). |
Meer en meer met gedachten al bij volgend seizoen.
|
Om ons seizoen nog te redden en mee te doen voor een prijs (6de of 5de plaats) moesten we vanavond absoluut een afstraffing vermijden. De mannen uit Wilrijk stonden immers - met een achttal punten meer - op die felbegeerde zesde plaats. Probleempje was wel dat zowat gans de ploeg (uitgezonderd Frank) al weken kampte met een vorm en vertrouwenscrisis. Jammer genoeg was het vandaag niet anders... met enig verschil dat nu ook Frank meedeelde in de malaise. Met nog maar drie wedstrijden te gaan wordt het nu wel héél moeilijk om onze doelstelling nog te bereiken.
Rene (13) en Peter (13) kwamen in de beginfase om beurt aan de leiding maar na vijftien beurten leek onze ploegmakker toch over de beste papieren te beschikken om de overwinning te pakken (5-7). Rene verzaakte echter de klus af te maken (negen brossen op rij) en hierdoor pakte Peter, na een verrassende serie van vier in de 23ste beurt, de leiding over met 10-7. Rene scoorde twee beurten later meteen drie stuks tegen (10-10) maar moest in de slotfase uiteindelijk dan toch nog het onderspit delven (13-10).
Johnny (17), ook al enkele weken op zoek naar zijn betere vorm, kwam tegen Dirk (17) al vrij vlug in de problemen (4-0 na 3 beurten). Johnny kwam hierna iets beter in de match maar kon niet beletten dat Dirk in de stand nog verder uitliep (12-4 na 11 beurten). Dirk kende nu een mindere periode (1 punt in 10 beurten) maar Johnny kon hier jammer genoeg nauwelijks van profiteren (13-8 na 21 beurten). Kans verkeken dus, en drie beurten later was ook Johnny eraan voor de moeite (17-10). Met twee verlieswedstrijden hadden we eigenlijk nog degelijke punten vergaard (8,55), maar om erger te voorkonen of nog kans te maken op een top-6 plaats dienden Frank en Marc nu wel een tandje bij te steken. Bij MAN VAN DE MATCH Frank (23) tegen Jan (17) scheen dat alvast goed te lukken want die had na amper drie beurten zijn handicap al dicht gefietst (1-7). Ook hierna bleef onze 'man in vorm' zijn suprematie etaleren met als gevolg een knappe 5-13 voorsprong na 13 beurten. Met deze schitterende tussenstand was alles opeens weer mogelijk... maar Franks motor begon te sputteren. Met slechts vier treffers in de volgende achttien beurten mocht Frank eigenlijk nog van geluk spreken dat de schade na 31 beurten nog beperkt was gebleven (14-17). Zijn voorsprong was hij |
nu wel kwijt maar daar bracht Frank drie beurten later - met onder andere een serie van drie - terug verandering in (14-21 na 34 beurten). Onder het motto 'de laatste loodjes wegen het zwaarst' bleef Frank tot de 41ste beurt nog wel aan de leiding met 15-22, maar een beurt later pakte Jan toch nog verrassend de zege. Met nog een nabeurt op zak pakte onze cap zoals verwacht nog een gelijkspel (17-23), maar meer dan een voetnoot was dat niet.
Marc (28) had bij deze tussenstand (2,5-0,5) niet echt nog een doel, maar wou tegen Andy (23) zijn vel toch nog duur verkopen. Marc startte het best (5-2 na 4 beurten), maar ook Andy had weinig opwarmtijd nodig (7-9 na 9 beurten). In de tiende beurt nam Andy met vier treffers een serieuze optie op de zege (7-13), maar met drie series van drie in vier beurten bracht Marc de stand na veertien beurten terug tot 16-16. Tot dan leek het niet lang te gaan duren alvorens we de winnaar zouden kennen maar het spelniveau van beide spelers kantelde volledig. Meer en meer opteerden beide openanten voor de verdediging met heel wat negatieve beurten tot gevolg. Tijdens de volgende twintig beurten werd er gezamenlijk slechts tien keer gescoord, maar met Marc in de stand toch licht in het voordeel (21-19 na 34 beurten). Die voorsprong werd in de volgende beurt nog verdubbelt tot 23-19 maar hierna was het vet helemaal van de soep. Uiteindelijk toonde Andy zich na een reeks van zeventien brossen in de slotfase alsnog de sterkste met een reeksje van 1,0,2,1 (25-23 in 42 beurten). Het enige wat ons na de match nog kon opbeuren was de sympathieke serveuse die als een jonge deerne heupwiegend door het café dwarrelde alsof het een catwalk was. Met andere woorden... we waren nog maar eens de laatste (02u00). Het leven kan soms mooi zijn (zucht)... |
Laatste wedstrijd in café The Guard draaid uit op een sisser!is.
|
Vanavond speelden we de laatste thuiswedstrijd in het lokaal waar het voor ons allemaal begon, café The Guard. We hadden deze met z'n allen maar al te graag gewonnen maar jammer genoeg draaide het uit op een sisser. Enkel Rene en Frank konden hun match winnend afsluiten, maar het was vooral laatstgenoemde die schitterde in een memorabele jubileummatch (het was zijn 100ste) door zijn tegenstrever in 19 beurten naar huis te sturen.
In dat kleine cafeetje in De Berlaimontstraat speelden we in totaal 64 thuiswedstrijden (competitie + beker). Hiervan werden er 27 gewonnen, 18 verloren en 19 gelijk gespeeld, maar ik denk dat we vooral later nog vaak zullen terug denken aan de uitstekende tijden die we daar gezamenlijk hebben beleefd. De toffe bediening... de heerlijke hapjes... de muzikale omlijsting (soms wel iets te veel Neil Diamond) ;)... onze toffe (soms iets te lawaaierige) vrienden van New Avenue 2... het kokkerellen van Wally & Maddy... onze trouwste supporter Flor, maar ook Swa... kortom, een schitterende periode die ons steeds zal bijblijven. Frank, Viv, namens de club... BEDANKT!
In dat kleine cafeetje in De Berlaimontstraat speelden we in totaal 64 thuiswedstrijden (competitie + beker). Hiervan werden er 27 gewonnen, 18 verloren en 19 gelijk gespeeld, maar ik denk dat we vooral later nog vaak zullen terug denken aan de uitstekende tijden die we daar gezamenlijk hebben beleefd. De toffe bediening... de heerlijke hapjes... de muzikale omlijsting (soms wel iets te veel Neil Diamond) ;)... onze toffe (soms iets te lawaaierige) vrienden van New Avenue 2... het kokkerellen van Wally & Maddy... onze trouwste supporter Flor, maar ook Swa... kortom, een schitterende periode die ons steeds zal bijblijven. Frank, Viv, namens de club... BEDANKT!
Rene (13) kwam tegen Charles (13) al vroeg in de problemen (3-0 na 3 beurten) maar kende in de eerste vijf beurten onnoemelijk veel pech. Een eerste puntje kwam er pas na zes beurten (3-1) maar na tien beurten had Charles zijn voorsprong nog vergroot tot 5-1. Vanaf de twaalfde beurt kreeg onze ploegmakker dan eindelijk loon naar werken, en met een mooie reeks van 1,0,1,2,2 nam hij na zeventien beurten de leiding van Charles over (5-8). Na deze knappe comeback bouwde hij zijn voorsprong nog verder uit tot 7-11 maar daarna ging het de verkeerde richting uit. Met slechts één puntje in tien beurten was Charles na 33 beurten alarmerend terug gekomen tot 11-12. Een doemscenario was nu nog mogelijk, maar enkele angstdruppels later kon Rene dan toch dik verdiend juichen na een moeilijk en zenuwslopend wedstrijdeinde (11-13 in 37 beurten).
Johnny (17) kon ons tegen Freddy (15) meteen op rozen zetten maar hij kende vandaag een offday zonder weerga. Eerst kwam hij nog op voorsprong met 2-1, maar met slechts één treffer in de volgende tien beurten kwam hij na dertien beurten toch al op een aanzienlijke 3-7 achterstand. Even kwam de zon nog van achter de wolken piepen (6-7 na 17 beurten) maar hierna was het voor hem opnieuw balen. Wat hij ook probeerde... niets maar dan ook niets lukte. Met als resultaat... twaalf brossen op rij. Freddy deed het al niet beter maar had dan weer meermaals het geluk aan zijn kant. Zoals bijvoorbeeld in de 23ste beurt met drie stuks... begonnen met een beestje (6-10). Al bij al bleef de schade voor Johnny nog beperkt (7-10 na 29 beurten) en bleef hij op beterschap hopen. Ijdele hoop echter want drie beurten later bracht Freddy met een reeks van 2,2,1 de mannen uit Merksem op 1-1 (7-15 in 32 beurten). Frank (23) werd tegen Tony (17) voor de tweede |
opeenvolgende week MAN VAN DE MATCH (en hoe!). Het begon nochtans niet al te best voor onze cap. Eerst kwam hij van acquit nog wel 2-0 voor, maar Tony antwoordde meteen tegen met zes (!) stuks en deed er twee beurten later nog eens drie stuks bij. 2-9 na amper drie beurten... het kon tellen. Nog zo veel mogelijk punten vergaren en niet vernederd worden was nu zijn doel. Frank lette nu meer op zijn verdediging en scoorde ook nog eens een deugddoende reeks van 3,1,1,1. Hiermee kwam hij na zeven beurten toch al behoorlijk terug in de stand tot 8-10. Tony hoefde zich nog niet meteen grote zorgen te maken, maar kreeg het gaandeweg mentaal toch steeds moeilijker door Frank's feilloze verdediging. Frank daarentegen werd sterker met de minuut en knalde zich na met een verpletterende reeks van 2,3,2,1,3 over en voorbij Tony (19-11 na 15 beurten). Frank was nu niet meer te stuiten en stuurde Tony na één brosje en een reeks van 2,1,1, genadeloos naar de eeuwige biljartvelden (23-11 in 19 (!) beurten).
Marc (28) trok nu ten strijde tegen zijn ex-buurman Willy (21) voor de extra bonuspunten, maar die had zowaar nog een betere dag dan Frank. Na een goede start van beide spelers (6-6 na 4 beurten) was het nadien vooral al Willy wat de klok sloeg. Willy was duidelijk de betere en als je goed speelt heb je vaak nog eens het geluk aan je kant. Zo liet hij bij zijn zevende treffer al zijn derde varken noteren, maar verder was zijn spel verbluffend. Marc was vandaag niet bij machte om een vuist te maken en moest de wet van de sterkste lijdzaam ondergaan. Daardoor geraakte hij gaandeweg wat gefrustreerd en ging hij nog even uit de bol bij Willy's vierde varken van de avond, tevens goed voor zijn laatste punt (10-21 in 16 beurten). |
EINDELIJK! Guardjes weten terug wat winnen is.
|
De Calypso's bevinden zich in dezelfde situatie als wij en dienden eveneens noodgedwongen op zoek te gaan naar een nieuwe locatie. Voor hen was het dus niet echt een thuismatch... maar toch. En inderdaad EINDELIJK... want het was ondertussen al geleden van 11 februari dat we nog eens een wedstrijd winnend konden afsluiten. Rene haalde in extremis nog een gelijkspel uit de brand, Johnny en Frank maakten de klus af en Marc (om toch iets positiefs te zeggen)... hij zorgde ervoor dat één van Johnny's top-9 rivalen vandaag geen punten kon vergaren. De drie punten nog eens pakken... het deed deugd!
Rene (13) en Marc (13) maakten er gans de wedstrijd een nek-aan-nekrace van maar dan wel eentje waarin er de eerste dertig beurten maar bitter weinig werd gescoord (5-5). Raar maar waar, maar vanaf de 32ste beurt begonnen ze dan plots ver boven hun gemiddelde te presteren. Eerst Rene met één en drie punten onmiddellijk gevolgd door Marc met twee stuks (7-9 na 33 beurten). Marc zette zijn opmars voort met een mooie reeks van 1,1,1,2 en kwam daarmee na 39 beurten voor het eerst in deze wedstrijd aan de leiding (12-10). Twee beurten later maakte Rene er 12-11 van, maar nog eens twee beurten later zegevierde Marc in een matige 43 beurten. Rene had echter nog een nabeurt die hij met twee stuks optimaal benutte (13-13). Een logisch gelijkspel waar iedereen kon mee leven... maar met Rene als 'morele winnaar' wij nét iets meer.
MAN VAN DE MATCH Johnny (17) begon zeer sterk aan de partij maar Ken (15) deed nauwelijks onder (9-8 na 11 beurten). Een regelrechte nagelbijter leek dus in de maak maar de match evalueerde uiteindelijk toch nog in onemanshow. Ken kreeg plots geen punt meer gemaakt (12 brossen) en geraakte bij elke misser hoe langer hoe meer gefrustreerd. Onze 'fiston' daarentegen bleef er een verschroeiend tempo op na houden en zette al, na amper 23 beurten, de kers op de taart (17-8). Met dit schitterend resultaat rukt hij op naar de vijfde plaats in het top-9 klassement. Go for it Johnny! Frank (23) begon eveneens zeer sterk tegen Emiel (17) en |
leidde na amper twaalf beurten al met 11-3. Frank verzaakte echter om de match definitief naar zijn hand te zetten, waar Emiel dankbaar gebruik van maakte. In eerste instantie bracht hij de stand in evenwicht (13-7 na 16 beurten) en even later kwam hij zelfs in het voordeel (13-8). Frank prikte hierna enkele keren tegen met telkens één puntje, maar met een reeks van 2,3,2 kwam Emiel na 26 beurten nu op zijn beurt fors in het voordeel (17-15). Met nog maar twee puntjes te gaan leek de overwinning voor Emiel nu zo goed als binnen, maar daar stak onze cap vier beurten later nog een stokje voor. Met een knappe serie van zes knalde hij zich alsnog geheel onverwacht de geschiedenisboeken in. Emiel kon nog gelijk stellen in zijn nabeurt maar bleef op één puntje steken (23-16).
De drie punten namen we nu al zeker mee naar Deurne, maar jammer genoeg misten we na afloop toch een beetje de kers op de taart. Marc (28) begon nochtans goed tegen Nick (19) en had na tien beurten zijn handicap van negen punten al bijna goedgemaakt (4-10). Nick reageerde knap met 1,2 en 3 stuks en bracht hiermee de stand na 13 beurten terug op gelijk (10-10). Marc pakte hierna enkele keren terug ruim de leiding (10-16 na 15 beurten, 13-18 na 22 beurten en 15-20 na 25 beurten)... maar de negen punten overbruggen lukte hem niet. Met slechts vijf treffers in de laatste negentien! beurten was het dan ook niet meer dan logisch dat Nick verdiend de zege pakte (19-21 in 34 beurten). |
6de verlies op rij... maar de sfeer was schitterend!
|
Vanavond moesten we nog maar eens richting 'Ons Huis', misschien wel bij uitstek onze favoriete verplaatsing. Niet dat we daar goed spelen, zeker niet (slechts 3x winst op 9 - tegen diverse tegenstrevers), maar het mond meestal uit in een plezante braspartij. Vanavond was het dus niet anders ('t was weeral 03u00) en dan hadden we nog niet eens gewonnen. Wat de sportieve prestaties betreft konden alleen Johnny en Marc overtuigen, maar op punten waren de mannen uit Berchem - mede dankzij de arbitrage - nét iets beter. Foei!
Niet dat de mannen uit Berchem over gans de lijn onsportief waren, zeker niet! Neem nu bijvoorbeeld de match van Rene (13) tegen Jef (13) waarin laatstgenoemde bij een 1-4 stand in zijn nadeel, tweemaal op enkele beurten onze ploegmakker redde van met de verkeerde bal te spelen. Rene kon (wou) niet profiteren van Jef's goodwill, terwijl Jef kort daarna in dezelfde situatie wel drie stuks bijeen knalde. Jef was nu gelanceerd en nam in geen tijd een overtuigende 10-6 voorsprong. Rene leek nu volledig het noorden kwijt maar verklaarde achteraf dat hij tijdens de match té nerveus was. Hoe dan ook, de ene na de andere bros was nu zijn deel, af en toe met veel pech, maar ook Jef bakte er niets meer van. De eerste die dan toch nog eens een punt lukte was Rene (10-7 na 28 beurten), maar even later zegevierde Jef zoals verwacht in een nog eerder bescheiden dertig beurten (13-8).
Michaël (17) leek vanaf het begin de betere van Peter (15) maar kwam na zeven beurten toch op achterstand (2-3). Een beurtje later stonden de bordjes al terug in evenwicht (4-4) en na 17 beurten had onze ploegmakker zijn suprematie al omgezet in een 10-6 voorsprong. Een vlotte zege lag nu te wenken maar Michaël scoorde in de volgende veertien beurten slechts viermaal. Peter deed zonder te schitteren toch nog nét iets beter, en zo kregen we na 31 beurten een 14-12 op het scorebord. Beide spelers waren nu nog maar drie punten van de overwinning verwijderd maar in de volgende beurt deelde Peter al een ferme tik uit aan Michaël (14-14). 'Mich' kwam deze klap niet meer te boven en finishte uiteindelijk nog verliezend in 35 beurten (14-15). Aan MAN VAN DE MATCH johnny (17) nu om nog wat meubelen proberen te redden, maar die botste vanaf het |
prille begin al aan tegen een ijzersterke Marco (19). Marco pakte na twee beurten meteen de leiding met 3-1 en na acht beurten had hij zijn voorsprong zelfs al verdubbeld tot 8-4. Johnny bleef echter Siberisch kalm (het heeft ooit anders geweest) en goed geconcentreerd, en pakte met eerst een serie van vier en nog eens twee stuks in de volgende beurt, de leiding van Marco over (8-10 na 10 beurten). Hierna lieten deze twee kannonen (5 en 6 in het top-9 klassement) het wel wat afweten, maar Johnny behield toch steeds het voordeel tot en met de 26ste beurt (13-13). Onnodig te zeggen dat de spanning om te snijden was, en zeker nadat Marco de stand in de twee volgende beurten in evenwicht had gebracht (15-13 en 16-14). Voor de tweede wedstrijd op rij waren beide opponenten dus nog maar drie punten verwijderd van winst... met enig verschil dat het nu voor ons wél goed afliep. Johnny pakte uiteindelijk dik verdiend de zege in een nog erg mooie 31 beurten (16-17).
Marc (28) moest het nu opnemen tegen Marc VDB (32) die meteen verschroeiend uitpakte met een reeks van 3,0,3,1,2,1. Marc kreeg in diezelfde periode keer op keer onmaakbare figuren voorgeschoteld en zodoende kwam hij na amper zes beurten al op een aanzienlijke 10-1 achterstand. Niet panikeren en geduld oefenen was nu de boodschap, en dat loonde. Beetje bij beetje kroop hij dichter in de stand (15-11 na 19 beurten) en na 29 beurten kwam hij voor het eerst virtueel aan de leiding met 22-19. In de 32ste beurt deed Marc met een serie van vijf de match definitief in zijn voordeel kantelen (22-25). Marc VDB spartelde nog even tegen met tweemaal twee punten, maar drie beurten later finishte Marc dik verdiend in een nog degelijke 35 beurten (26-28). |
Guardjes zijn niet ziek maar.... doodziek!
|
...En dan hebeen we het zeker niet over onze vierde nederlaag op rij, zeker niet, maar wel over de tanende vriendschap die we eens zo hoog in ons vaandel droegen! Sinds onze vergadering over waar we nu volgend seizoen gaan spelen, is de samenhang - omwille van verschillende meningen/voorstellen - gezakt tot onder het vriespunt. Dit moet dringend veranderen (liever gisteren nog dan morgen) of het is exit DBC The Guard in zijn huidige samenstelling. Dit zou toch bijzonder jammer zijn, of niet?! Wat de match betreft... Rene kroonde zich met een onverhoopt gelijkspel tot 'man van de match'.
Na een afwezigheid van enkele weken stond MAN VAN DE MATCH Rene (13) met zijn nief knie voor het eerst weer opnieuw in de basis. Hij moest het opnemen tegen Paul (15), een nieuweling bij BC Kruger die duidelijk meer in z'n mars had dan zijn ingeschreven punten. Ter illustratie de 11-2 tussenstand na 12 beurten en dan hadden we nog niet eens het gevoel dat de brave ziel tot het uiterste ging. Een pak rammel leek dus onvermijdelijk maar Paul begon ogenschijnlijk nonchalant te acteren. Rene daarentegen lukte in de 16de beurt geheel onverwacht een knappe serie van vier, en met nog eens twee punten in de daaropvolgende beurt zat hij plots terug in de wedstrijd (11-9). Rene kreeg hierna enkele uitstekende kansen om voor dé verassing van de avond te zorgen, maar ze werden één voor één de nek omgewrongen. Paul knalde na acht brossen voor de derde keer nog eens drie stuks bijeen, maar ook Rene liet nog eens van zich horen met één puntje in de 21ste beurt (14-10). Met nog één puntje voor de boeg leek Paul het dan toch te gaan halen, maar opnieuw breidde hij een reeks brossen bijeen (9). Rene kon er in eerste instantie niet van profiteren, tot hij met twee stuks in de 30ste beurt eveneens tot op één puntje van winst kwam (14-12). Beide spelers scoorden in de volgende beurt hun laatste punt (15-13) en moesten dan maar tevreden zijn met een gelijkspel.
Johnny (17) moest het opnemen tegen Eddy (19), eveneens een 'nieuwe' speler bij de Krugers. Beide spelers vlogen er van meet af aan stevig in, wat resulteerde in een 7-5 tussenstand na amper zeven beurten. Tot en met de 14de beurt bleef de strijd gelijk opgaand (9-7) maar wat later moest Johnny Eddy dan toch laten gaan (14-9 na 19 beurten). Deze vijfpunten kloof bleef behouden tot de 24ste beurt (15-10) maar met een mooie serie van drie bracht Johnny een beurtje later de stand opnieuw in evenwicht (15-13). Eddy kreeg een tikje te verwerken maar knalde zich twee beurten later - met een serie van vier - toch naar de overwinning. Johnny kon in zijn nabeurt nog twee stuks aan |
zijn totaal toevoegen (19-15) en behaalde hiermee als verliezer alsnog uitstekende punten (5,59).
Michaël (17) startte uitstekend tegen Daniël (21) - of was het nu Daniëlle Johnny? - en leidde na zes beurten al met 3-6. Daniël kwam hierna beter in de wedstrijd en pakte na 15 beurten de leiding over (10-9) maar Michaël behield tot en met de 24ste beurt steeds het voordeel (13-10). De nummer drie van het top-9 klassement had tot dusver nog niet al te veel laten zien maar hierna pakte Daniël uit met een reeks van 2,2,0,0,3,1... voldoende om nog sterk te finishen in dertig beurten (21-12). Met 4,24 haalde ook Michaël nog min of meer degelijke punten binnen. Marc (28) moest partij geven tegen eeuwige rivaal en leider in het top-9 klassement Frans (28) die vanaf het prille begin al meteen als een kruisraket uit de startblokken schoot (5-3 na 3 beurten). Marc had problemen om aan te klampen maar kon na acht beurten de schade toch nog enigszins beperken (10-6). Even toch want in de tiende beurt haalde Frans verschroeiend uit met een serie van zeven (17-6). Niemand die op dat moment nog in de winstkansen van onze ploegmakker geloofde maar Marc zelf bleef geconcentreerd. Mede door een dipje van Frans, en met een reeksje van 2,1,3 kwam Marc na 18 beurten terug in de stand tot 18-13. Frans vocht terug tot 21-14 maar weer enkele beurten later kwam Marc met een serie van vier behoorlijk dicht in zijn buurt (22-19). Frans kraakte niet en nam in de 29ste beurt opnieuw ruim afstand (25-19). Ook Marc bleef verbeten verder strijden en kwam met driemaal twee punten na 31 beurten zelfs op gelijke hoogte (25-25). De spanning was nu om te snijden en zeker nadat Marc in de 35ste beurt voor het eerst op voorsprong was gekomen met 25-26. Frans nam meteen de fakkel weer over (27-26) maar een beurt later gaf Marc hem de verlossende genadestoot (27-28). Rene's comeback eerder op de avond was straf, maar dit was eerlijk gezegd toch nét iets straffer! Oké de beurten waren niet goed (37)... maar wie maalde daarover? |
Te zwaar verdict! Guardjes laten logischer gelijkspel liggen.
|
Na twee nederlagen op rij hadden we nood aan (op z'n minst) goede punten om niet nog verder weg te zakken in het klassement. Zeker nu met de clash van volgende week in het vooruitzicht tegen BC Kruger. Met BC De Living kregen we vanavond een middenmoter voorgeschoteld maar dan wel eentje waartegen we het in de heenwedstrijd bijzonder moeilijk hadden. Ook vanavond was het niet anders, al zat een logischer gelijkspel er zeker in. Michaël en Johnny verloren met het kleinste verschil, Frank met twee puntjes. Nu, het is niet anders en we gaan er zeker niet van wakker liggen. Er zijn immers nog acht wedstrijden om één en ander recht te zetten!
Per uitzondering startte Michaël (17) vanavond als eerste man tegen nieuwkomer Danny (13). Beide spelers begonnen matig aan de wedstrijd maar met een serie van vier in de 18de beurt kwam Michaël ruim op voorsprong met 12-5, en even later werd het zelfs al 13-5. Op dat moment twijfelde eigenlijk niemand van ons dat de 1-0 binnen was, maar om onverklaarbare redenen (misschien de afleg) maakte Michaël hierna een reeks van 13 brossen. Danny had er tot dan nog niet veel van gebakken maar kwam nu schoorvoetend steeds dichter in de stand, en na een serie van drie in de 32ste beurt voelden we de bui al enigszins hangen (13-11). Drie beurten later kwamen beide tot op één puntje van winst maar het was uiteindelijk Danny die toch verassend met de zege ging lopen (16-13).
Johnny (17) tegen Johan (17) was geen grootse wedstrijd maar wel bijzonder spannend. Het verschil tussen beide opponenten bedroeg vanaf de eerste tot en met de 33ste beurt nooit meer dan twee punten (14-12). Een beurtje later kwam Johan tot op één puntje van winst (16-12) maar |
verzaakte het onmiddellijk af te maken. Johnny kwam nog mooi terug tot 16-15 maar werd toch nog juist geklopt op de meet (17-16). Hiermee kwamen we 2-0 achter terwijl het net zo goed andersom had kunnen zijn.
MAN VAN DE MATCH Frank (23) had tegen Luc (19) tot en met de 27ste beurt (mede dankzij een mooie serie van vijf in de achtste beurt) steeds de beste papieren (14-19), maar ook hij werd op het laatst nog nipt geklopt (19-21). Al bij al leverde dit nog wel sterke wedstrijdpunten op (5,28). Marc (28) moest dan maar voor de eerredder zorgen tegen Glenn (21) maar was - ondanks een beloftevolle opwarming - vooral in het begin bijzonder zwak (7-0 na 6 beurten). Hierna volgde nog een aanvaardbare 15 in 18 beurten, maar hiermee kon hij een sterk spelende Glenn nauwelijks bedreigen (21-15 in 24 beurten). Een te zwaar verdict was het zeer zeker, maar eigenlijk hadden we het allemaal aan ons zelf te danken. De bittere pil werd nog tot in de late uurtjes doorgespoeld (we waren weeral de laatsten). |
Ondermaatse topper met alleen maar verliezers.
|
De 'Toeristen' uit Wechelderzande profileerden zich na de winterstop ongetwijfeld tot één van de beteren, zo niet beste ploeg uit onze reeks. Bij het begin van de terugronde stonden ze nog op de 9de stek (15 punten achter ons) en in geen tijd (met o.a. winst bij BC Kruger) waren ze opgerukt naar de derde plaats. Aan die remonte is vanavond abrupt een einde gekomen maar zelf schoten we daar bitter weinig mee op. We hadden immers vanavond zelf een offday, uitgezonderd dan Johnny die in zijn 100ste adl-match nog eens stevig uitpakte en hierdoor in het top-9 klassement oprukt naar de derde plaats. Door het gemis van Rene (dat nog wel enkele weken kan aanslepen) en het geplande verlof van onze cap in mei wordt het m.i. nog heel moeilijk om bij de eerste zes te eindigen.
Wally (13) pakte Ronny (15) meteen bij de keel en kwam na vijf beurten aan de leiding met 3-0 en drie beurtjes later met 4-2. 'So far so good' maar toen begon onze ploegmakker aan een reeks brossen van 19 stuks. De schade bleef echter beperkt doordat Ronny in diezelfde periode ook nauwelijks punten liet optekenen (4-6 na 27 beurten). In de volgende beurt kwam Wally met een mooie serie van drie opnieuw op voorsprong (7-6) en even later kwam hij in een nog meer comfortabele positie (8-6). Afgezien de vele beurten (31) stond hij er nu bijzonder goed voor maar wederom kondigde zich een aanzienlijke reeks brossen aan (12). Ronny reageerde deze keer accuraat en kwam met o.a. een serie van drie na 41 beurten op een 8-12 voorsprong. Ondertussen had voor hem het belletje gerinkeld maar ook Wally kwam even later tot op vier punten van de overwinning (9-12). Meer zat er vandaag echter niet in, want met driemaal één punt op rij beslechte Ronny de match na 48 loodzware beurten (9-15).
MAN VAN DE MATCH Johnny (17) zat vanaf het begin goed geconcentreerd in de match en dat loonde. Of toch niet want in die aanvangsperiode miste hij na elk gemaakt punt een vijftal keer steeds het volgend te maken punt op een haartje. Bart (15) mocht dus enigszins nog van geluk spreken dat er na 7 beurten maar 1-7 op het scorebord stond. Na een moeilijke start kwam nu ook Bart serieus op dreef maar het gat was geslagen. Johnny bleef op zijn elan verder spelen en liet zich deze riante voorsprong niet meer ontfutselen. Met bij wijlen oogstrelend biljartspel kwam hij na amper 17 beurten tot op twee punten van de overwinning (8-15). Een knalprestatie was in de maak maar zoals zo vaak ligt dan een onverwacht dipje op de loer. Johnny scoorde tijdens de volgende zeven beurten slechts één keer en dit bracht de stand na 24 beurten op 11-16. In de volgende beurt kwam |
Bart tot op drie punten van winst, maar Johnny zegevierde uiteindelijk toch zoals verwacht in een erg knappe 25 beurten (12-17).
Met dit resultaat mag hij toch al stilaan gaan dromen voor winst in het top-9 klassement en de daaraan verbonden prijs, trofee en eeuwige roem. YES YOU CAN! (zeker nu Rene in de lappenmand ligt) Net als Johnny startte ook Frank (23) in zijn match tegen Karel (17) furieus (0-8 na 5 beurten), maar haalde dan vanaf beurt zes nergens nog hetzelfde niveau. Met slechts 5 punten in de volgende 20 beurten behield hij niettemin toch nog ruim de leiding (13-5). Karel had zowaar nog slechter gepresteerd met 5 punten in 24 beurten maar bleef gaandeweg - handicap meegerekend - toch hardnekkig aanklampen (15-9 na 31 beurten). Het kon dus nog alle kanten op maar in de volgende twee beurten maakte Frank met o.a. een knappe serie van vijf dan toch het verschil (21-10 na 33 beurten). Frank kende nog een moeilijk wedstrijdeinde maar werd niet meer bedreigd (23-14 in 42 beurten). Marc (28) maakte vrij vlug zijn handicap tegenover Eddy (23) goed (2-7 na 7 beurten). Ook daarna ging het vlotjes, en met goed spel zat hij na 20 beurten al in de spreekwoordelijke zetel (6-16). Zoals we allemaal wel weten kan je daarin al eens in slaap tuimelen, en dat was wat jammer genoeg gebeurde. Marc scoorde tien brossen op rij en Eddy liet deze aangeboden kans niet aan zich voorbij gaan. Met o.a. een reeks van 2,1,1,3 kwam hij na 30 beurten tot op gelijke hoogte (16-16). Marc geloofde nog steevast in een goede afloop, kwam terug aan de leiding met 17-21, maar bleef daarna zes beurten zonder punten. Karel kwam opnieuw gelijk (21-21) en een beurtje later was Marc eraan voor de moeite (23-22 in 41 beurten). |
DBC The Guard verliest topper op punten maar... 'schade beperkt'!
|
Eerlijk gezegd trokken we vanavond met een bang hartje richting Mortsel waar we onze derde plaats dienden te verdedigen tegen de nummer vier in de stand. Reden van die ongerustheid was onder meer dat onze toppers Rene en Johnny met een probleem zaten. Rene moest de volgende dag onder het mes voor een knieprothese en Johnny kampt nu toch al enkele weken met een vormcrisis. Bovendien moest Marc het ook nog eens opnemen tegen zwart beest 'machine gun' Patrick. Twijfels genoeg dus, maar het lukte wonderwel toch. Achteraf gezien mogen we dus best tevreden zijn met dit resultaat al hadden we vlak na afloop toch het gevoel dat er meer in zat. Uiteindelijk was de opzet geslaagd en behielden we met één schamel puntje de derde plaats. Even toch want één dag later werden we dan toch voorbij gestoken door Den Toerist 3, maar die geven we dan volgende week thuis wel een 'petatje'. Alleen al om onze ploegmakker Rene een stevige riem onder het hart te steken. En Johnny... hallo!... 't Is volgende week uw 100ste adl-match hé vriend. Dat moet toch iets speciaals worden hé.
Rene (13) opende de score vanaf acquit (1-0) maar vrij vlug werd al duidelijk dat onze sterkmaker er met het kopje niet volledig bij was. Begrijpelijk als je je pakweg 14 uren later moet aanmelden in het ziekenhuis voor een "totale knieprothese-operatie". Tien brossen op rij weerspiegelen perfect hoe slecht het wel was. Gelukkig deed Oliver (13) het al niet beter, integendeel. Gevolg... een 1-0 tussenstand na 10 beurten. Nadat het eerst 1-1 en later 2-2 was geworden kwam Rene dan toch eindelijk op dreef. Het geleverde spel bleef nog wel ondermaats maar desalniettemin scoorde hij nu wel regelmatig. Oliver was duidelijk de betere van de twee maar die kende dan bij momenten onnoemelijk veel pech. Dit alles bracht de stand na 26 beurten op 12-7. Ondanks zijn mindere dag leek Rene toch nog af te stevenen op een uitstekend resultaat,... maar dat was dan weer te vroeg gejuicht. Met een tweede reeks van tien brossen kwam Oliver toch nog angstvallig dicht in zijn buurt (12-10). In de 37ste beurt viel dan toch eindelijk het verlossend punt (13-11). Slecht spelen en winnen (op karakter)... ook dat is blijkbaar alleen de allergrootsten gegeven.
Johnny (17) vertoefd de laatste weken in de hoek waar de klappen vallen. Ook vandaag wou het - ondanks een goed begin - niet lukken (4-4 na 6 beurten). Marc (15) speelde naar eigen zeggen één van de betere partijen uit zijn leven en kon daarbovenop ook nog eens met regelmaat rekenen op die van hierboven. 'De almachtige' gaf echter de hele tijd geen gehoor aan Johnny's klaagzang wat uiteindelijk resulteerde in een 6-12 achterstand na 19 beurten en... enkele schaapkes minder. Met een serie van drie in de 20ste beurt kregen we dan toch weer even hoop (9-13), maar twee beurtjes later was Johnny er dan toch aan voor de moeite (9-15). De overmacht was te groot vandaag, maar nu ook weer niet alleszeggend. MAN VAN DE MATCH Frank (23) schoot tegen Peter (21) het best uit de startblokken en leidde na vijf beurten met 6-4. Frank speelde sterk, maakte weinig fouten, en behield |
steeds een voorsprong van twee tot vier punten (16-12 na 17 beurten). Vanaf de volgende beurt kreeg Frank vijf uitstekende kansen op rij om een definitieve kloof te slaan maar hij wrong ze allemaal één voor één de nek om. Peter zag dit natuurlijk allemaal graag gebeuren en putte hieruit het nodige vertrouwen om er nog eens vol tegenaan te gaan. Met eerst drie, en even later nog eens twee punten, pakte hij na 22 beurten voor het eerst de leiding (16-17). Frank kreeg nu een tikje te verwerken maar hield met vallen en opstaan toch het hoofd boven water (18-17, 18-19 en 21-20). Uiteindelijk maakte Frank het dan toch nog af in de 30ste beurt, maar Peter kon nog gelijkstellen in zijn nabeurt (23-21). Al bij al toch een mooie prestatie van onze cap, al hadden we na afloop toch het gevoel dat we hier een half puntje verloren hadden.
Gelijkspel of winst... het maakte voor de aanvang van de laatste match maar bitter weinig uit. Marc (28) of Patrick (21) moesten nu hoe dan ook winnen om de drie punten te pakken. Patrick opende van acquit met twee punten, maar Marc bevestigde zijn vorm van de laatste weken met een mooie reeks van 3,1,1,1,1,1 (5-8 na 6 beurten). In die periode had hij al enkele figuren op een haartje gemist en ook hierna kende hij meermaals pech in de afwerking. Niettemin kwam hij met slechts één puntje in zes beurten en daarna tweemaal twee punten op rij toch ruim op voorsprong (7-13). Meteen voor Patrick het sein om een tandje bij te steken en met een reeks van 3,1,0,2,1,1 kwam hij na 21 beurten dan toch dichter in de stand (15-19). Marc liet nu ook enkele kansen onbenut en met slechts één punt in zeven beurten leek het voor hem nu onvermijdelijk 'over en out' te gaan worden (19-20 na 27 beurten). Patrick verzaakte in eerste instantie nog om het af te maken maar finishte uiteindelijk dan toch na 32 beurten. Marc had ondertussen ook niet stil gezeten en met een laatste cartouche en knappe reeks van 2,3,1,2, haalde hij in de nabeurt toch nog zeer verassend een gelijkspel uit de brand (21-28). |
Guardjes nemen klinkende revanche en pakken de derde plaats!
|
Vanavond stond D.T.M. op het programma en we waren het pak rammel van de heenwedstrijd nog niet vergeten. We stonden dus vanaf het begin op scherp en bovendien konden we met een goeie 26 punten in het klassement oprukken naar de derde plaats. Rene opende de zegetocht en de rest volgde in zijn spoor. Het resultaat werd uiteindelijk beter dan verhoopt en voor het top-9 klassement behield Johnny de vierde plaats, terwijl Rene een plaatsje won en de top zes binnen duikelt. Deze meer dan geslaagde avond werd op z'n Guards afgerond met een rondje Duvel (of twee...). Bedankt Wally! (als ge nog eens zoiets weet).
MAN VAN DE MATCH Rene (13) opende tegen Eddy (15), een niet te onderschatten tegenstrever. Na een korte studieronde opende Rene in de vierde beurt de score (1-0). Wat dan volgde was een spannende tweestrijd tussen twee sterk spelende spelers. Eddy kreeg wel enkele keren de bovenhand maar kon nooit een voorsprong van meer dan twee punten verzilveren (8-10 na 13 beurten). 'Pitbull' Rene klampte steeds onmiddellijk aan en kwam na 17 beurten zelfs opnieuw aan de leiding met 11-10. Vermoedelijk door de druk dat elke misser nu fataal kon zijn deed bij beiden het scoringspercentage aanzienlijk dalen. Overhaaste beslissingen en minder acuraat uitgevoerde stoten waren nu het spelbeeld. De spanning bleef echter stijgen nadat het eerst nog 11-11, en na 22 beurten 12-12 was geworden. Rene moest het nu snel afmaken want Eddy had immers nog een nabeurt en óók dat speelde mee in zijn hoofdje. Enkel gemiste kansen later was het de derde keer dan toch raak. Opgelucht ademhalen deden we echter pas nadat Eddy ook zijn nabeurt de nek omwrong. Maar vergis u niet. Ondanks de iets mindere positieve ondertoon was dit toch weeral een (voor de zoveelste keer) beresterke match van onze sterkhouder en dit in een erg knappe 25 beurten.
Onze andere sterkhouder dit seizoen Johnny (17) moest het nu opnemen tegen opnieuw een Eddy (15), ook al niet één van de minsten uit onze competitie. Van deze twee kleppers verwacht je dan ook een wedstrijd waar de vonken vanaf vliegen, maar niets was minder waar. De eerste vonk kwam er pas na vijf beurten (Johnny 0-2) en ook in de daaropvolgende beurten werd er nauwelijks een punt gemaakt (1-4 na 13 beurten). Vanaf de 14de beurt leek eerst Eddy met een reeks van 1,4,1, en later ook Johnny met drie stuks dan toch het juiste ritme gevonden te hebben (7-7 na 16 beurten), maar hierna viel alles weer stil, al moet ook gezegd dat beide spelers mekaar bitter weinig spel gunden. In de volgende twintig beurten scoorde Johnny slechts vijfmaal maar Eddy deed zowaar nog slechter met slechts twee stuks (9-12 na 35 beurten). Kalm blijven, niet druk maken over je (snert)prestatie, en gewoon focussen op winnen in hoeveel beurten dan ook, was nu de enige juiste instelling. Beide spelers leken dit goed begrepen te hebben en breidde er ieder voor zich nog een sterk wedstrijdeinde aan. Eerst bracht Eddy de stand op 11-12 en even later kwam hij met een serie van drie tot op één punt van de |
overwinning. Johnny had tussentijds ook niet stil gezeten en pakte met een reeks van 1,2,1,1 alsnog dik verdiend de zege na 40 slopende beurten (14-17). Het was nipt, maar meer moest dat niet zijn.
Met Robert (17) had Frank (23) wellicht op papier de makkelijkste tegenstrever van de avond, al is dit relatief natuurlijk want de vorm van de dag speelt zeker ook mee. Met de vorm leek het bij Robert wel goed te zitten want hij opende meteen met vier stuks, en na drie beurten leidde hij verrassend met 1-5. Frank milderde in de zede beurt tot 3-5 maar bracht er daarna niets maar werkelijk niets meer van terecht. Met amper één puntje in veertien beurten mocht hij nog van geluk spreken dat Robert slecht één keer meer had mogen juichen (4-7 na 20 beurten). Maar er was beterschap op komst en hoe. Op z'n Rene's en met een indrukwekkende reeks (1,1,4,1,1,1,0,3,0,4,2) kwam hij in een dolle elf beurten tot op één punt van de overwinning (22-11 na 31 beurten). Robert had ondertussen al lang de pijp aan je weet wel wie gegeven, zodat onze cap tenslotte nog overtuigend won in een nog erg degelijke 35 beurten (23-13). De drie punten waren nu al wel binnen, maar Marc (28) wou niet - net als verleden week - nog maar eens de pineut van de avond worden. Bovendien was het voor hem een beetje een jubileumwedstrijd in het adl gebeuren (250ste). Opponent was nieuweling Luc (19), die in de heenronde (als eerste man n.b.) nog verpletterend uithaalde tegen Rene. Marc nam in de beginfase meteen de leiding maar zijn voorsprong bedroeg nooit meer dan 2 a 3 punten (9-11 na 12 beurten). In de volgende vijf beurten kon Marc het verschil dan toch wat groter maken (9-15 na 17 beurten), maar nog eens vier beurten later had Luc weer wat achterstand goedgemaakt (13-17 na 21 beurten). Marc speelde een goede partij maar het leek er nu toch meer en meer op dat de eveneens sterk spelende Luc het toch zou gaan halen. In de volgende beurt echter bracht Marc met een serie van vier Luc dan toch even aan het wankelen (13-21) en twee beurtjes later kwam hij met 1 en 2 punten voor het eerst in winnende stelling (14-24). Luc bracht de stand meteen in evenwicht (15-24) maar met nog eens 3 en 1 punt gaf Marc hem in de 26ste beurt definitief het nakijken (15-28). Een mooie afsluiter van een geweldige avond die uiteindelijk nog ontaarde in Duveltjeskermis. |
Onuitgegeven ploeg met de billen bloot in Zoersel!
|
Voor de eerste wedstrijd na de winterstop moesten we richting De Ploeg in Zoersel, thuishaven van ex-Belgisch kampioene Danielle Le Bruyn. Met een goeie 21 punten konden we in het klassement opschuiven naar de derde plaats, maar dit lukte niet. integendeel. We zakten terug naar plaats zes, en het lijkt er nu meer en meer op dat de strijd om die zo fel begeerde derde stek bikkelhard zal worden tot op het einde. Cap Frank was (weer) eens aan verlof toe (de boog moet niet altijd gespannen staan) zodat er werd gestart met een onuitgegeven ploeg waarvan drie spelers bovendien nog eens in ongewone omstandigheden moesten aantreden. Wally die voor het eerst terug in de basis stond sinds 28/4/2014, Rene voor het eerst dit seizoen geforceerd naar 15 punten en Johnny na zijn promotie voor de eerste maal naar 17 punten. Of het mindere resultaat nu hieraan te wijten is blijft de vraag, maar dit alles zorgde bij de betrokkenen ongetwijfeld voor een extra portie stress. Gelukkig moesten we vanavond niet tegen een topper zodat een rampresultaat zoals tegen BC Kruger nog (nipt) vermeden werd.
Het begon nochtans allemaal veel belovend. In eerste instantie kwam Wally (13) tegen Wim (13) nog op achterstand (3-1 na 7 beurten), maar vijf beurten later had hij met een knappe reeks van 1,1,1,0,3 deze scheve situatie al helemaal rechtgezet (3-7). Tot en met de vijftiende beurt leek alles in 'kannen en kruiken' te gaan komen (4-8) maar dan begon de motor te pruttelen. Na een schitterend begin waarbij duidelijk te merken was dat Wally tijdens zijn non-actief tussentijds heel wat progressie had gemaakt kreeg hij opnieuw regelmatig te kampen met het plaatsen van het juiste effect. Bovendien kreeg hij ook nog eens af te rekenen met een stevige portie pech (een vijftal missers op een haartje) en dit alles zorgde ervoor dat Wim beetje bij beetje opnieuw in de match kwam (10-10 na 27 beurten). Een achttal beurten later bezorgde Wim ons dan de eerste opdoffer van de avond na een toch wel verdienstelijke wedstrijd van onze ploegmakker.
Doordat Wally in de selectie was opgenomen moest Rene tegen Peter (15) nu geforceerd naar 15 punten. Rene startte matig tot zwak (5-2 na 13 beurten) maar daar maken we ons dit seizoen al lang geen zorgen meer over. Ook nu pakte hij vijf beurten later al de leiding over (6-7), maar hierna leek het toch serieus fout te gaan lopen. Met een knappe reeks van 3,0,0,2,2 kwam Peter op een ruime 13-8 voorsprong, en leek hij nog maar moeilijk een overwinning te kunnen mislopen. Maar dan begon Peter een reeks brossen op te stapelen (11) waarvan Rene natuurlijk gretig gebruik maakte. Eerst nog een beetje ongelovig en later wat verrast, groeide het vertrouwen bij onze ploegmakker en bij ons het geloof dat een nieuwe stunt in de maak was. En inderdaad... in de 36ste bezorgde Rene Wim diezelfde nacht nog ongetwijfeld een uurtje minder slaap. Wederom een knalprestatie! Johnny voor de eerste maal na zijn promotie naar 17 punten kwam tegen Lucas (17) vanaf acquit 1-0 voor. Hierna bleef hij acht beurten puntenloos, maar gelukkig scoorde ook Vanuit Tenerife volgde kapitein Frank alle wedstrijden op de voet en leek na afloop niet echt happy (of was het iets anders?).
|
Lucas in diezelfde periode maar één keer (1-1). Beide spelers waren dus op z'n zachtst gezegd niet goed bezig maar daar bracht Lucas op een pijnlijke manier verandering in. Eerst maakte Johnny er nog 2-1 van, maar met een knappe serie van zes bracht hij Johnny na tien beurten in een erg netelige positie (2-7). De weg was nog lang natuurlijk, maar ondanks Lucas slechts twee punten wist te verzilveren in de volgende zestien! beurten kwam Johnny toch nauwelijks dichter in de stand (6-9 na 26 beurten). Johnny speelde echt een snertwedstrijd maar... hé mag het eens, en nee daar had die promotie niets mee te maken. Het was gewoon zijn dagje niet en een nederlaag - al was het tegen een zwakkere opponent - was dus onafwendbaar.
Ramp was wel dat het maar bitter weinig punten opleverde (1,62) maar... hé mag dat ook eens? Het zag er dus niet al te best uit met een tussentijds totaal van 11,04 punten, maar gelukkig kon MAN VAN DE MATCH Marc nog één en ander goed maken tegen Willy (19). Marc begon vanaf acquit met drie treffers (3-0) maar hierna was het bijna enkel Willy die tot scoren kwam (4-6 na 9 beurten). Met een serie van vier kwam hij in de tiende beurt opnieuw op voorsprong (8-7) maar een beurtje later was het al opnieuw gelijk (8-8). Deze stand bleef onveranderd tot Marc in de 15de beurt zijn zegetocht inleidde met een mooie serie van zeven (15-8). Dit zag er al wat beter uit maar de kloof was nog niet gedicht, integendeel. Willy knabbelde in de volgende beurten toch nog wat achterstand weg en dit bracht de teller na 21 beurten op 16-11. In de volgende, en nog eens in de 25ste beurt, viel dan de definitieve beslissing met series van 5 en 4 punten. Met een 25-11 op het scorebord kon en mocht het nu niet meer fout lopen. Zoals verwacht pakte Marc uiteindelijk nog vlotjes de zege maar het was wel nog zes lange beurten wachten (28-14). Mede door de 22 brossen (wat veel te veel is) toch nog eens een sterke prestatie van onze ex-cap (ze zijn schaars dit seizoen). Rene tijdens de opwarming, niet wetend dat hij voor de zoveelste keer dit seizoen weer voor een stunt zou zorgen (wij wel).
|